نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 369
كه عربها و ساير ملل
براى ايشان قايل بودند قرابت قانونى نيز داده، و همچنين در قوانين حقوقيش
دخترزادگان را اولاد شمرده و رشته نسب را همانطورى كه از ناحيه مردان جارى است از
ناحيه زنان نيز جارى مىداند، و در عوض اتصال نسبى را كه اعراب از راه ادعا و از
راه زنا نيز معتبر مىدانستند لغو كرده، و پيغمبر گراميش در روايتى كه هم شيعه و
هم سنى آن را روايت كردهاند فرموده: الولد للفراش و للعاهر الحجر[1]. چيزى كه هست سهلانگارى در امر
دين و در فهميدن حقايق دينى اين حقيقت را از ياد مخالفين اين قضيه برده فكر
نمىكنند چطور ممكن است حسن و حسين از رسول خدا 6 و يا هر دخترزادهاى از پدر و
مادرش ارث ببرد و همسرش بر او حرام باشد و در عين حال اولاد او شمرده نشود؟ البته
نفوذ حكومتهايى كه در صدر اسلام روى كار آمدند در اين فراموشى بى تاثير نبوده، و
ما بحث در اين موضوع را (در جلد سوم اين ترجمه) در ذيل آيه تحريم گذرانديم.
[رواياتى
در ذيل:(... فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَيْسُوا بِها
بِكافِرِينَ)]
نعمانى در
تفسير خود به سندى كه به سليمان بن هارون عجلى دارد از او روايت كرده كه گفت: از
امام صادق (ع) شنيدم كه مىفرمود: صاحبان اين امر (خلافت و جانشينى پيغمبر اكرم)
حقشان در نزد خداى تعالى محفوظ است، به طورى كه اگر تمامى مردم هم از دنيا بروند
باز خداوند صاحبان اين امر را خواهد آورد و حق ايشان را به آنان واگذار خواهد
نمود. و ايشان همان كسانى هستند كه خداوند در حقشان فرموده:(فَإِنْ
يَكْفُرْ بِها هؤُلاءِ فَقَدْ وَكَّلْنا بِها قَوْماً لَيْسُوا بِها
بِكافِرِينَ) و نيز فرموده:( فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ
يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى
الْكافِرِينَ)[2]- پس به زودى
خداوند مردمى را خواهد آورد كه ايشان را دوست مىدارد و ايشان خداى را دوست
مىدارند. مردمى هستند كه نسبت به مؤمنين فروتن و متواضع و نسبت به كفار گردنفراز
و متكبر. [3] مؤلف: اين
حديث از قبيل جرى و تطبيق است.
در كافى به
سند خود از ابى حمزه از حضرت ابى جعفر باقر (ع) روايت كرده كه در ذيل آيه(
وَ نُوحاً هَدَيْنا مِنْ قَبْلُ) ...(بِكافِرِينَ ) فرمود: خداى
تعالى به فضل و كرمش از اهل بيت وى، از پدران و برادران و ذريه، كسانى را (به حفظ
كتاب و حكم و نبوت) گماشت و اين است معناى اينكه فرمود:(فَإِنْ
يَكْفُرْ بِها هؤُلاءِ) يعنى اگر امتت به اين دين كافر شوند
[1] فرزند از آن صاحب فراش( شوهر زن) است و براى زناكار سنگ(
سنگسار) است. وسايل الشيعه ج 17 ص 567 ح 4 و مسند احمد ج 1 ص 59