از خود راند و ناراحت كرد شما با او پيوند كنيد تا فرزندان پدر خود شويد، همان پدرى كه در آسمان‌ها است، چون او است كه خورشيدش را هم بر نيكان مى‌تاباند و هم بر بدان، و بارانش را هم بر صديقين مى‌باراند و هم بر ظالمان، و اگر تنها كسى را دوست بداريد كه او شما را دوست مى‌دارد، ديگر چه اجرى مى‌خواهيد داشته باشيد؟ مگر عشاران غير اين مى‌كنند؟ و نيز اگر تنها به برادران خود سلام كنيد باز چه فضيلتى براى شما خواهد بود؟ مگر بت‌پرستان غير از اين مى‌كنند؟ پس بيائيد مانند پدر آسمانيتان كامل باشيد كه او كامل است [1].

و نيز در همين انجيل است كه: همه مراحم خود را در برابر مردم و به منظور خودنمايى بكار نبنديد كه در اين صورت نزد پدرتان كه در آسمان‌ها است اجرى نخواهيد داشت.[2] و نيز در همان كتاب در باره نماز مى‌گويد: شما نيز اينطور نماز بخوانيد: اى پدر ما كه در آسمان‌هايى، نام تو مقدس است ... .

و نيز آمده: پس اگر جفاكارى‌ها و خطاهاى مردم را ببخشيد پدر آسمانيتان هم خطاهاى شما را مى‌بخشد ، (همه اين سه فقره كه نقل كرديم در اصحاح ششم از انجيل متى است).

و نيز مى‌گويد: شما نيز مانند پدر رحيمتان رحيم باشيد .

و به مريم مجدلية مى‌گويد: برو نزد برادرانم و به ايشان بگو من به سوى پدرم كه پدر شما نيز هست و به سوى الهم كه اله شما نيز هست صعود خواهم كرد [3].

پس اين عبارات و امثال آن كه از سه انجيل نقل كرديم كلمه پدر را كه بر خداى تعالى و تقدس اطلاق كرده، هم در مورد عيسى اطلاق كرده و هم در مورد غير عيسى، و اين بطورى كه ملاحظه كرديد صرفا جنبه تشريفات و امثال آن را دارد.

هر چند كه از بعضى ديگر از عبارات آنها از پسرى و پدرى صرف تشريف استفاده نمى‌شود، بلكه نوعى از استكمال را مى‌رساند، استكمالى كه وقتى در انسانى محقق شود سرانجام او را با خدا متحد مى‌كند، نظير اين عبارت: يسوع- مسيح- به اين كلام سخن گفت و چشمان خود را به آسمان بلند كرد و گفت: اى پدر! آن ساعت مقرر فرا رسيد، پسرت را تمجيد كن، تا پسرت هم تو را تمجيد كند ، آن گاه دعائى را كه براى رسولان از شاگردانش‌

[1]( آخر اصحاح پنجم از انجيل متى) نسخه عربيش كه در سال 1811 ميلادى به چاپ رسيده و مطالب ديگر هم كه بعدا نقل مى‌كنيم( از اين نسخه است).

[2] انجيل لوقا، اصحاح ششم.

[3] انجيل يوحنا، اصحاح بيستم.