آيات ديگر

طرفداران مكتب تفويض به يك رشته آيات ديگر نيز استدلال كرده اند، اين آيات را مى توان به چهار گروه تقسيم كرد:

1.آيات بسيارى كه پيرامون ستايش و نكوهش، وعده ووعيد، پاداش و كيفر نازل شده است.

بديهى است اين آيات بر اساس نظريه «جبر» قابل توجيه نيست زيرا اگر انسان هيچ نقشى در كارهاى خود ندارد و اين خدا است كه آنها را در او پديد مى آورد هم او بايستى مورد ستايش و نكوهش و كيفر پاداش قرار گيرد.

2. آياتى كه گمراهان را سرزنش نموده كه با وجود عوامل و راه هاى هدايت چرا گمراه شده اند.

(وَما مَنَعَ النّاسَ أَنْ يُؤْمِنُوا إِذْ جاءَهُمْ الهُدى)(اسراء/94).

«چه چيز مانع ايمان مردم شد آنگاه كه عوامل هدايت براى آنان فرستاده شد».

اگر خداوند، آفريدگار كارهاى انسان باشد، انسان مى تواند در پاسخ بگويد پروردگارا تو خود مانع ايمان ما شدى، و كفر را در ما ايجاد كردى.

3.آياتى كه درباره عالم آخرت و پاداش و كيفر انسان، بر اساس اعمالى كه انجام داده اند نازل شده است.

4. آياتى كه انسان را آزاد دانسته و امر ايمان و كفر را به خواست واراده او تفويض نموده است.

(فَمَنْ شاءَ فَيُؤْمِن وَمَنْ شاءَ فَلْيَكْفُرْ)(كهف/29).