گمراهى او نمود نه اين كه او را گمراه كرد يا كافر نمود، آنگاه براى شاهد يك بيت شعر از كميت شاعر را ذكر نموده است:

فَطائِفَةٌ قَدْ أكْفرُونى بِحُبِّكُمْ *** وَطائِفَةٌ قالُـوا مُسيىءٌ وَمَذْنِبٌ

گروهى به خاطر دوستى شما (اهل بيت پيامبر) مرا نسبت به كفر دادند و گروهى ديگر گفتند گناهكار و بدكردار است.

4. عذاب نمودن و كيفر دادن

اضلال به معنى عذاب نمودن و هلاك كردن نيز به كار مى رود قرآن در اين باره مى فرمايد:

(إِنَّ الْمُجْرِمينَ فِى ضَلال وَسُعُر * يَوْمَ يُسْحَبُونَ فِى النّارِ عَلى وُجُوهِهِمْ)(قمر/47 و48).

«گناهكاران در گمراهى و آتشهاى سوزانند روزى كه بر صورتهايشان در آتش كشيده مى شوند».

بنابراين وقتى قرآن مى فرمايد خداوند گروهى را گمراه مى سازد مقصود اين است كه آنان را از رحمت خود دور مى سازد، و راه بهشت را بر آنان مى بندد و آنا را هلاك مى گردند.[1]

خدا يگانه مؤثر حقيقى است

وجوهى كه از اين دو دانشمند گرانمايه يادآور شديم هر يك مى تواند به نوبه خود پاسخ درست و مناسبى از سؤال ياد شده در عنوان بحث باشد ولى در