اين جا پاسخ ديگرى نيز هست كه با بيان آن، بحث خود را پايان مى دهيم و آن اين كه در نظام آفرينش هيچ پديده اى در تأثيرگذارى خود، مستقل نيست مرگ و حيات، شكست و پيروزى، ضعف و قوت، گمراهى و هدايت و... هر يك معلول اسباب و علل معينى است. ولى سلسله علل در نهايت به اراده آفريدگار يكتا منتهى مى گردد «لا حولَ وَلا قُوَّةَ إِلاّ بِاللّه الْعَليّ العَظيم» بنابراين اگر چه انسان خود مسئول گمراهى خويش است و اراده و خواست او عامل اين گمراهى به شمار مى رود. لكن اراده و توانايى او وابسته به اراده و قدرت نامحدود الهى است و از اين جهت گروهى انسان به خدا نيز نسبت داده مى شود.