9. نفاق و دورويى

خدا در آغاز سوره بقره منافقان را با اوصاف گوناگونى معرفى كرده است مانند:

1. دروغگويى.

2. خدعه و حيله.

3. سفاهت و بى خردى.

4. افساد و تبهكارى.

5. نفاق و دورويى.

آنگاه مى فرمايد:

(أُولئِكَ الَّذِينَ اشْتَرُوا الضَّلالَةَ بِالْهُدى فَما رَبِحَتْ تِجارَتُهُمْ وَما كانُوا مُهْتَدينَ).[1]

«آنان گمراهى را خريدند و هدايت را از دست دادند و تجارت آنها سود نكرد و از دريافت هدايت خاص الهى محروم شدند».

منافقان براى نيل به مقاصد پست دنيوى بجاى آن كه براى آماده ساختن خود براى دريافت هدايت خاص الهى، صداقت و خيرخواهى، اصلاح و سازندگى و اخلاص و خردمندى را شيوه خود سازند، به كارهاى نادرست و صفات ناپسند روى آورند و در نتيجه به جاى آن كه در مقابل سرمايه گرانبهاى عمر خويش، هدايت را خريدارى كنند، گمراهى و ضلالت را خريدند.