نقش سازنده تكليف: 1- تكليف سبب رياضت و خودسازى است. انسان موحّد در پرتو تكاليف، شهوات را مهار مىسازد، غرايز سركش خود را تعديل مىنمايد و در مسير صحيح از آنها استفاده مىكند. حضرت على (ع) مىفرمايد: من نفس سركش خود را با تقوا و عمل به واجبات و مستحبات و خوددارى از محرمات و مكروهات عادت مىدهم و رام مىسازم تا در قيامت، با ايمنى وارد محشر شود و درآنجا كه همه مىلغزند او ثابت و بىتزلزل بماند. «1» 2- در اثر انجام تكليف، انسان عادت مىكند كه درباره مبدأ و معاد و كيفيت آفرينش بينديشد و با براهين قاطع، از حقايق غيبى آگاه شود. 3- احساس تكليف انسان را به ياد وعدهها و وعيدهاى الهى مىاندازد و به بشر متذكر مىشود تا پردههاى غفلت را كنار بزند و به ياد بهشت و دوزخ باشد. 4- از همه مهمتر، ثواب اخروى است كه در امتثال تكاليف وجود دارد. «2» ج- اخلاق: هدف از اخلاق، دعوت به يك رشته مَلَكات نفسانى است كه از آن به «فضايل» و از ملكات متضاد با آنها به «مَساوى»، تعبير مىكنند؛ مثلًا، صبر و بردبارى در مقابل سختىها از فضايل اخلاقى و نقطه مقابل آن، جزع و بىتابى است كه نكوهيده مىباشد. اصول اخلاقى بر پايه حسن و قبح جاودان استوار است، از اين رو پيوسته و دايمى خواهد بود و با دگرگونى جامعه، تغيير نخواهد كرد. ملاك دين برنامههايى كه بهعنوان پيام الهى بوسيله رسولان او به بشر عرضه مىشود، دين است؛ به تعبير ديگر، مُصلحانى كه خود را برانگيخته خدا مىدانند و سخنان او را بدون كم و