وقتى طرفين دعوا در نزد تو حاضر شدند، همان‌گونه كه سخن اوّلى را مى‌شنوى، سخن ديگرى را نيز گوش كن، و قبل از آن داورى نكن.[1] هم‌چنين حضرت، در مأموريت ديگرى، معاذ بن جبل را به يمن اعزام كرده، و علاوه بر جمع‌آورى صدقات، تعليم قرآن و احكام، قضاوت را نيز به وى سپردند.[2]

3- زندانى كردن متّهم و مجرم‌

بر طبق احاديث و نقل‌هاى تاريخى، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، برخى از افراد متّهم را زندانى مى‌كردند و حتى براى زنان مجرم، زندان خاصى داشتند. و از آن جمله، دختر عدى بن حاتم را در آن‌جا حبس كردند.[3]

4- اجراى حدود

در مواردى كه گناه‌كار استحقاق اجراى حدّ داشت، پيامبر اسلام به آن اقدام مى كرد؛ مثلا حضرت زناكار را سنگ‌باران كردند.[4] هم‌چنين جريان رجم‌زنى از قبيله غامد، كه با اقرار مكرر خود، خواستار اجراى حدّ بود و به محضر پيامبر مى‌رسيد، در تاريخ ثبت شده است.[5]

5- حكم به «حجر»، و تصرف در اموال محجور

در صورت ورشكسته‌شدن بدهكار، حاكم اسلامى، او را (به عنوان محجور) از تصرف در اموالش منع مى‌كند. به علاوه، حاكم مى‌تواند براى بازپرداخت ديون او، اموالش را به فروش برساند. پيامبر اسلام، نيز معاذ را محجوز دانسته، و پس از آن،

[1] - التراتيب الاداريه، ج 1، ص 257.

[2] - همان، ص 43.

[3] - همان، ص 294 و 300.

[4] - شيخ طوسى، خلاف، ج 4، ص 506.

[5] - بحار الانوار، ج 21، ص 366.