اقتصاد اسلامى و جهان‌بينى اسلامى‌

اقتصاد در اسلام با جهان‌بينى آن مرتبط است، يعنى از اقتصاد و بانك اسلامى نمى‌توان سخن گفت و در عين حال جهان‌بينى اسلامى را ناديده گرفت. نمى‌توان انكار كرد كه جهان‌بينى و نوع نگاه انسان به جهان، باورها و ارزش‌هاى حاكم در جامعه و در كل، اعتقادات و مفاهيمى كه افراد جامعه به آن‌ها باور دارند، به صورت چشم‌گيرى بر مسائل اقتصادى به صورت عام و بر بانكدارى به صورت خاص اثر مى‌گذارد. جهان‌بينى موجب مى‌شود تا انسان در زندگى خود بايدها و نبايدهايى را بپذيرد و به آن‌ها پاى‌بند باشد. به طور طبيعى، افرادى كه جهان‌بينى‌شان مطابق آموزه‌هاى اسلام شكل گرفته است، به توليد و توزيع كالا، سود و زيان، درآمد، مصرف، انجام عمليات بانكى، واردات و صادرات و ديگر مقوله‌هاى اقتصادى نگاهى متفاوت دارند. كسانى كه به مبدأ و معاد باور دارند و معتقدند كه همه مسائل اقتصادى آن‌ها در شرع بيان شده و در روز رستاخيز، بايد دربرابر همه آن‌ها پاسخ‌گو باشند، مى‌پذيرند كه تنها در حوزه‌اى كه شرع اجازه داده است، مى‌توانند فعاليت اقتصادى انجام دهند. به اين ترتيب، نگاه آن‌ها به ثروت، مال و اقتصاد دگرگونه خواهد بود. آيت‌الله فياض در اين باره مى‌نويسد:

مردم آزادند تا در حوزه‌اى كه از سوى شرع اجازه داده شده است، هر نوع فعاليت اقتصادى را كه بخواهند، انجام دهند.[1]

[1] - همان، ص 52.