كه همه اين امور سه‌گانه را نيز «خداوند متعال» تنظيم و تقدير مى‌كند. البته ميان مبانى چهارگانه شادكامى- كه مجموعه «توحيد» را تشكيل مى‌دهند-، نظام خاصى برقرار است. در اين مجموعه، مبانى خداشناختى در رأس قرار دارد و از آن، مبانى جهان‌شناختى، انسان‌شناختى و دين‌شناختى، سرچشمه مى‌گيرند.

...

نمودار (11- 4) نمودار طبقه‌بندى مبانىِ شادكامى‌

با توجّه به اين واقعيت‌ها، مى‌توان گفت كه آنچه شادكامى را تحقّق مى‌بخشد، شناخت اين واقعيت‌ها و تنظيم خود و زندگى با آنها است. در واقع، شادكامى، حقيقتى است موجود كه با توجّه به انواع چهارگانه مبانى، تعريف مى‌شود و به دست مى‌آيد كه اين خود، يكى از قوانين و واقعيت‌هاست. بنا بر اين، تحقّق شادكامى، وابسته به «واقعيت‌شناسى توحيدى» و «هماهنگ‌سازى با واقعيت‌هاى توحيدى» است.[1860]

اين، در يك نگاه كلان، همان چيزى است كه در بحث عوامل و طراحى يك الگو، از آن با عنوان «زندگى موحّدانه» ياد كرديم. در زندگى موحّدانه، خدا، معناى زندگى قرار مى‌گيرد و فرد، همه امور زندگى خود را- كه شامل: شناخت‌ها و باورها، احساسات و عواطف، و رفتارها هستند-، بر اساس واقعيت‌هاى توحيدى تنظيم مى‌كند و از اين رهگذر، به شادكامى دست مى‌يابد. اين، تفسيرى عينى و كاربردى از اصولى‌ترين اصل اصول دين، يعنى «توحيد» است.[1861] برخى از متون به‌

[1860]. امام خمينى؛ در بيانى گويا تصريح مى‌كند كه: اگر سرّ« ليلة القدر» و سرّ« نزول ملائكه» در شب‌هاى قدر ... را ما بدانيم، همه مشكلات ما آسان مى‌شود. تمام مشكلاتى كه ما داريم، براى اين است كه ما محجوبيم از اين كه واقعيت را آن طور كه هست و نظام هستى را به آن طورى كه تنظيم شده است، مشاهده كنيم. ما گمان مى‌كنيم كه حياتِ در اين جا چيزى است و نبودن در اين جا نقصى است؛ در صورتى كه حيات در اين جا نازله آن حقيقتى است كه از عالم غيب آمده است و موت- اگر چنانچه موت انسانى باشد- رجوع به همان مرتبه‌اى است كه در اول بوده است ... دعوت‌ها هرچه مى‌شود مقدّمه است براى اين كه انسان را بيدار كنند، انسان را بفهمانند به« او»، ارائه بدهند به« او» كه چه بوده است و چه هست و چه خواهد بود و عالم چه جور است وضعش با ذات مقدس حق تعالى( صحيفه نور، ج 19 ص 171).

[1861]. نگارنده بر اين باور است كه در اصول دين نيز يك اصل، اصل بنيادين است- كه توحيد است- و ديگر اصول، در رتبه بعد قرار دارند و از آن سرچشمه مى‌گيرند.