كرد و به عنوان مثال قابل مقايسه با كتاب سنى ملوك الارض و الانبياء حمزة بن حسن اصفهانى [27] از قرن چهارم يا غرر اخبار ملوك الفرس ، ابو منصور ثعالبى از قرن پنجم [28] نيست ، با وجود اين به مصداق الفضل للمتقدم اهميت اخبار الطوال محفوظ است و به قول استاد محترم دكتر عبد الحسين زرين كوب [29] دينورى در اخبار مورد اعتماد است و از معتمدان به شمار مى رود .
3 - بخش تاريخ اسلام كه با پيكارهاى اعراب و ايرانيان در دوره خلافت عُمر شروع و به پايان خلافت معتصم يعنى سال 227 هجرى ختم مى شود .
ابو حنيفه دينورى در مورد سيره و مغازى رسول خدا ( ص ) مطلقاً سخنى به ميان نياورده است لابد توجه داشته است كه با تنظيم سيره ابن اسحاق و مغازى واقدى كه مقدم بر او بوده اند و طبقات ابن سعد كه معاصر او بوده است ديگر لزومى بر آن كار نيست و آنان حق مطلب را چنانكه بايد و شايد ادا كرده اند .
جنگهاى اعراب و ايرانيان را تا سقوط ايران مفصل و مشروح نوشته است ولى دوره خلافت دوازده ساله عثمان را فقط در يك صفحه و نيم آورده است .
درباره گرفتاريهاى امير المؤمنين على ( ع ) با معاويه و جنگهاى جمل و صفين و خوارج به تفصيل سخن گفته است و سپس دوره حكمرانى معاويه و يزيد بررسى شده است ، واقعه كربلا و شهادت حضرت امام حسين ( ع ) هم نسبتاً مفصل بحث شده است ، پس از آن حكومت مروانيان بيان شده است ، دينورى داستان مختار و حكومت فرزندان زبير را هم نسبتاً مفصل بحث كرده است . و بعد انقراض بنى مروان و قيام مردم ايران و بخصوص قيام خراسانيان و ابو مسلم را بحث كرده است ، غدر و فريب بنى عباس را درباره ابو مسلم كم و بيش اظهار داشته است ولى در ديگر موارد سخن را درز گرفته است چنانكه نه تنها از داستان برمكيان چشم پوشيده بلكه در مورد رفتار مأمون با حضرت امام علي بن موسى الرضا ( ع ) و خاندان سرخسى هم سخنى به ميان نياورده است البته

[27] ر ك به ، ترجمه آن با نام ( تاريخ پيامبران و شاهان ) به قلم استاد محترم دكتر جعفر شعار ، انتشارات بنياد فرهنگ ايران تيرماه 1346 .
[28] غرر اخبار ملوك الفرس و سيرهم ، ( غرر السير ) از ثعالبى در گذشته 429 باهتمام زورتنبرگ پاريس .
[29] تاريخ ايران بعد از اسلام ، ج 1 ص 9 بنقل از دانشنامه ايران و اسلام .