اختناق حاكم بر آن عصر را هم نبايد ناديده گرفت ، آخرين مبحث او هم درباره چگونگى كشته شدن بابك و افشين است ، و با آنكه تا سال 283 يعنى پنجاه و پنج سال پس از مرگ معتصم زنده بوده است تاريخ خود را به همانجا ختم كرده است . در عين حال گرايش نسبى به عنصر ايرانى در اخبار الطوال به وضوح مشهود است ، مثلاً رجوع كنيد به داستان مختار و همراهان او .
ابو حنيفه دينورى در نقل مطالب خود غالباً از ذكر نام كتاب و سلسله اسناد خوددارى كرده است ، و حال آنكه در بسيارى از آثار مورخان پيش از او و معاصرش سلسله اسناد آمده است مانند مغازى واقدى و اطبقات ابن سعد ، و همين حذف سلسله اسناد يكى از علل شيوايى عبارات اوست ، در تمام كتاب اخبار الطوال فقط نام بيست و يك راوى آمده است و دو كتاب را نام برده است ، و از هيثم بن عدى بيشتر نام برده است ، از شصت و شش شاعر نام برده و شواهدى از اشعار ايشان آورده است .
روش ترجمه كتاب :
كتاب اخبار الطوال كه باهتمام آقاى عبد المنعم عامر در 1960 ميلادى در مؤسسه احياء كتب العربيه عيسى البابى الحلبى به صورت نسبتاً منقح چاپ شده است وسيله مرحوم صادق نشأت ترجمه و در آذر ماه سال 1346 در يكهزار و يكصد نسخه در سلسله انتشارات بنياد فرهنگ منتشر شده است كه اكنون بسيار كمياب است ، بنابراين قبل از هر توضيحى درباره شيوه خود در اين ترجمه لازم است اقرار كنم كه الفضل للمتقدم و اميدوارم زحمت آن مرحوم مشكور باشد .
اين بنده ضمن مطالعه و بررسى اين ترجمه متوجه شدم كه گويا اين ترجمه با شتاب زدگى همراه بوده است زيرا هيچگونه پاورقى و توضيحى درباره راويان و اعلام شخصى و شاعران عرب و اعلام جغرافيايى و استخراج آيات و نامه هاى بزرگانى چون حضرت امير المؤمنين على ( ع ) و ضرب المثلها داده نشده است ، بدون ترديد مرحوم صادق نشأت كه خدايش بيامرزد از ترجمه حدود دويست و پنجاه پاورقى آقاى عبد المنعم عامر عجزى نداشته است ولى نمى دانم چرا از ترجمه آنها هم خوددارى شده است ، و حال آنكه لازم بود به مواردى كه آقاى عبد المنعم عامر