همچنين اسفنديار هنگامى كه براى خونخواهى بسوى ارجاسب حركت كرد دوازده هزار تن با او بودند ، كيخسرو هم گودرز را براى انتقام خون پدرش سياوش با دوازده هزار تن گسيل داشت و او بر سيصد هزار تن پيروز شد ، و هر لشكرى كه با دوازده هزار تن تار و مار نشود با هيچ نيرويى از پاى در نمىآيد . هنگامى كه بهرام با لشكرها از مداين بيرون مىرفت هرمز با او بدرود كرد و گفت « از ستم و سركشى بپرهيز كه نتيجه ستم به ستمگر برمىگردد و بر تو باد كه پايبند وفا باشى كه مايه نجات است و زينهار كه همواره با آرايش جنگى و آمادگى حركت كنى و چون جايى فرود آمدى شخصا از سپاه خود مواظبت كن و آنان را از كار بيهوده و تباهى بازدار ، و پيش از رايزنى و مشورت تصميم مگير و با مردم خيرخواه و امين مشورت كن » . هرمز كه به بدرقه بهرام آمده بود برگشت و بهرام از راه اهواز حركت كرد . به پادشاه تركان خبر رسيد كه سپاهى براى جنگ او آمده است .
هرمز پيش از آن مردى از سرداران خود بنام هرمزگرابزين را كه از زيركترين ايرانيان بود و سخت با تدبير و چاره انديش بود نزد پادشاه تركان فرستاد و باو گفت به شاه تركان چنين وانمود كند كه فرستاده شاه ايران است و براى صلح و جلب رضايت او آمده است ، هرمزگرابزين نزد او رفت و با خدعه و مكر او را از تباهى در خراسان بازداشت ، و چون شنيد كه بهرام چوبينه به هرات نزديك شده است شبانه گريخت و خود را باو رساند .
چون خبر ورود لشكر ايرانيان باطلاع پادشاه تركان رسيد به سالار نگهبانان خود گفت اين سوار كار حيله گر ايرانى را پيش من بياور و به جستجوى هرمزگرابزين برآمدند معلوم شد در دل شب گريخته است .
پادشاه تركان براى رويارويى با بهرام چوبينه از هرات بيرون آمد و بر مقدمه لشكرش چهل هزار مرد بودند و چون روياروى شدند به بهرام چوبينه پيام داد كه نزد من آى و به من ملحق شو تا ترا پادشاه ايران زمين و مخصوصترين افراد به خودم قرار دهم ، بهرام باو پيام داد چگونه مرا بر ايران پادشاه مىكنى و حال آنكه پادشاهى ايران براى خاندانى است كه جايز نيست از ايشان به كس ديگرى واگذار شود ، و براى جنگ آماده شو و بشتاب .