يك ماهيچه كه استخوان بازو را در خود گرفته، دو ماهيچه بازكننده ساعد را چون آستر پوشاننده است‌ [1]، البته به واقع شبيه‌تر [2] آن است كه اين ماهيچه (جداگانه نبوده بلكه) بخشى از ماهيچه خم كننده اخير شمرده گردد. [3]

(ماهيچه‌هاى برگرداننده)

ماهيچه‌هاى برگرداننده ساعد يك زوج مى‌باشند كه يك فرد آن، روى ساعد بين دو زند قرار داده شده است و با زند بالايى بدون وتر (فقط با گوشت) تماس برقرار مى‌نمايد و رويشگاه فرد ديگر از ماهيچه كه باريك و دراز است از بخش فوقانى سر بازو به سمت ظاهر مى‌باشد، بيشتر آن در بين ساعد عبور مى‌نمايد و با نفوذ خود به مفصل مچ دست نزديك مى‌شود، پس به بخش داخلى انتهاى زند بالايى مى‌رسد و توسط وترى از بافت غشايى، بدان متصل مى‌گردد.

(ماهيچه‌هاى روگرداننده)

ماهيچه‌هاى روگرداننده ساعد يك زوج مى‌باشند كه بر خارج ساعد [4] قرار داده شده‌اند: يك فرد آن، از بخش فوقانى داخل سر بازو شروع مى‌گردد و به زند بالايى پايين مفصل مچ، متصل مى‌شود؛ و فرد ديگر كه از آن كوتاه‌تر و رشته‌هاى آن به پهنى متمايل است و انتهاى آن از بافت عصبى بيشترى برخوردار مى‌باشد، از خود زند پايين شروع مى‌گردد و به انتهاى زند بالايى نزد مفصل مچ پيوند مى‌خورد.

فصل نوزدهم: تشريح ماهيچه‌هاى حركتى مچ‌

ماهيچه‌هاى حركت دهنده مفصل مچ دست عبارتند از:

پاره‌اى ماهيچه خم كننده، پاره‌اى ماهيچه بازكننده، پاره‌اى ماهيچه روگرداننده، پاره‌اى ماهيچه برگرداننده بر عقب.

[1] آن دو را در باز كردن ساعد كمك مى‌كند.

[2] بر خلاف ديدگاه نخست گروهى از علماى تشريح كه آن را ماهيچه جداگانه‌اى مى‌دانند.

[3] زيرا در واقع ماهيچه خم كننده به نيروى بيشترى نياز دارد.

[4] آملى مى‌گويد: هر چند در نسخه‌هاى كتاب كليات «موضوع من خارج» دارد ليكن درست آن است كه «داخل» باشد يعنى باطن ساعد زيرا كبّ ضد بطح مى‌باشد بنا بر اين طرز قرار گرفتن ماهيچه‌هاى آن بايد بر خلاف قرار گرفتن ماهيچه‌هاى بطح باشد. (شرح آملى، ص 278)