نام کتاب : ترجمه قانون در طب نویسنده : ابن سينا جلد : 1 صفحه : 464
(ماهيچه بازكننده)
از ماهيچههاى بازكننده، ماهيچهاى است كه به ماهيچه ديگرى پيوند
خورده، گويا آن دو، يك ماهيچه مىباشند با اين تفاوت كه رويشگاه يكى از وسط زند
زيرين است و وتر آن به استخوان انگشت شست متصل مىگردد و به وسيله اين ماهيچه،
انگشت شست از انگشت اشاره دور مىگردد؛ و ماهيچه ديگر از زند بالايى رويش مىيابد
و وتر آن به اولين استخوان از استخوانهاى مچ، يعنى آن استخوان كه برابر انگشت شست
قرار دارد، متصل مىگردد. هرگاه اين دو ماهيچه با هم حركت نمايند، مچ با اندكى به
رو گرديدن باز مىگردد و هرگاه ماهيچه دوم به تنهايى حركت نمايد، مچ به عقب
برگردانده مىشود و هرگاه ماهيچه اول به تنهايى حركت نمايد، بين انگشت شست و اشاره
فاصله حاصل مىگردد.
ماهيچهاى روى زند بالايى از جانب خارجى قرار گرفته است. رويشگاه آن
بخشهاى پايينى از سر بازو مىباشد و وتر دو سرى را مىفرستد كه به وسط استخوان كف
جلوى انگشت وسط و اشاره متصل مىگردد و سر وتر آن روى استخوان زند بالا نزد مچ
تكيه داده مىشود، اين ماهيچه مچ را با رو گرداندن، باز مىكند.
(ماهيچه خم كننده)
ماهيچههاى خم كنندة مچ، يك زوج مىباشند كه بر جانب خارجى ساعد قرار
دارند [1]، فرد پايينى از سر داخلى بازو شروع
مىشود و به استخوان كف جلوى انگشت كوچك منتهى مىگردد و فرد بالايى از بالاتر از
آن شروع مىگردد و به آنجا (استخوان كف جلوى انگشت كوچك) منتهى مىگردد.
ماهيچه (سومى) با آن دو همراه مىباشد كه از بخشهاى تحتانى بازو
شروع مىگردد و درست در وسط زوج ياد شده قرار مىگيرد و داراى دو انتها مىباشد كه
يكديگر را به صورت صليبى قطع مىنمايند، سپس به محل بين انگشت اشاره و انگشت وسط
متصل مىگردند و هرگاه با زوج پيشين، هماهنگ به حركت درآيند، مچ را خم مىنمايند.