توزيع گرديد و به هر عضوى از بدن رسيد، هضم چهارم (هضم بافتى و عضوى) در آن عضو رخ مى‌دهد. [1]

فضولات و مواد دفعى گوارش‌

فضولات هضم اول در معده، از راه روده‌ها تخليه مى‌گردد.

فضولات هضم دوم در كبد، بيشترين آن از راه ادرار، و به جا مانده آن به سمت طحال و زهره، تخليه مى‌گردد.

فضولات دو هضم ديگر (يعنى سوم و چهارم) از راه‌هاى گوناگون از بدن‌

پاكسازى مى‌گردد.

1. به صورت تحليل نامرئى از بدن؛

2. از راه عرق كردن؛

3. به شكل چرك از منافذ پيدا، مانند: سوراخ بينى و گوش و از منافذ ناپيدا، مانند: روزنه‌هاى سطح پوست؛

4. از راه‌هاى غير عادى، مانند: ورم‌هاى (و دمل‌هاى) باز شده؛

5. از راه رشد زايده‌هاى بدن، مانند: مو و ناخن.

استفراغ صاحبان اخلاط رقيق‌

بدان كسانى كه اخلاط رقيق در بدن دارند با تخليه آن دچار ضعف مى‌گردند، و اگر منافذ پوستى آنان نيز فراخ باشد به توان و نيروى آنان آسيب جدى وارد مى‌شود، زيرا هرگونه تحليل كه در بدن اتفاق مى‌افتد، باعث ضعف جسمانى مى‌گردد، و علاوه بر اين چون اخلاط رقيق به سهولت از بدن خارج مى‌شوند و هر آنچه به آسانى، تخليه و تحليل پذيرد، روح‌ [2] را به آسانى همراه با خود، تحليل مى‌برد.

[1] در هضم كبدى و عضوى، استحاله كامل به وجود مى‌آيد كه از آن به تبديل صورت نوعى ياد مى‌شود، ولى آنچه در هضم معدى و عروقى رخ مى‌دهد تبديل جزيى و ايجاد آمادگى براى هضم كبدى و بافتى مى‌باشد.

[2] مقصود روح طبى مى‌باشد كه در بحث ارواح خواهد آمد.