(مسأله 410 ) - اگر زن نداند استحاضة او چه قسم است، موقعى كه مى‌خواهد نماز بخواند، بايد مقدارى پنبه داخل فرج نمايد، و كمى صبر نمايد و بيرون آورد و بعد از آن كه فهميد استحاضة او كدام يك از آن سه قسم است كارهايى را كه براى آن قسم دستور داده شده انجام دهد، ولى اگر بداند تا وقتى كه مى‌خواهد نماز بخواند استحاضه او تغيير نمى‌كند، پيش از داخل شدن وقت هم مى‌تواند خود را وارسى كند.
(مسأله 411 ) - زن مستحاضه اگر پيش از آن كه خود را وارسى كند، مشغول نماز شود، چنان‌چه قصد قربت داشته و به وظيفه خود عمل كرده مثلاً استحاضه‌اش قليله بوده و به وظيفة استحاضه قليله عمل نموده، نماز او صحيح است و اگر قصد قربت نداشته يا عمل او مطابق وظيفه‌اش نبوده، مثل آن كه استحاضة او متوسطه بوده و به وظيفه قليله رفتار كرده، نماز او باطل است.
(مسأله 412 ) - زن مستحاضه اگر نتواند خود را وارسى نمايد، بايد به آنچه مسلماً وظيفة اوست عمل كند، مثلاً اگر نمى‌داند استحاضة او قليله است يا متوسطه، بايد كارهاى استحاضه قليله را انجام دهد، و اگر نمى‌داند متوسطه است يا كثيره، بايد كارهاى استحاضه متوسطه را انجام دهد. ولى اگر بداند سابقاً كدام يك از آن سه قسم بوده، بايد به وظيفه همان قسم رفتار نمايد.
(مسأله 413 ) - اگر خون استحاضه در اول ظهورش در باطن باشد و بيرون نيايد وضو يا غسل را كه زن داشته باطل نمى‌كند، و اگر بيرون بيايد، هر چند كم باشد، وضو و غسل را باطل مى‌كند.
(مسأله 414 ) - زن مستحاضه اگر بعد از وضو يا غسل در اثناء آن‌ها خون ديده اگر بعد از نماز خود را وارسى كند و خون نبيند چنان‌چه وقت وسعت داشته باشد، بنابر احتياط لازم است بر حسب وظيفه‌اش وضو گرفته يا غسل نمايد و آن نماز را اعاده كند اگرچه بداند دوباره خون مى‌آيد.
(مسأله 415 ) - زن مستحاضه اگر بداند از وقتى كه مشغول وضو يا غسل شده، خونى از او بيرون نيامده، مى‌تواند خواندن نماز را تا وقتى كه مى‌داند پاك مى‌ماند تأخير بيندازد.
(مسأله 416 ) - اگر مستحاضه بداند كه پيش از گذشتن وقت نماز به كلى پاك مى‌شود، يا به اندازة خواندن نماز خون بند مى‌آيد، بايد صبر كند و نماز را در وقتى كه پاك است بخواند.
(مسأله 417 ) - اگر بعد از وضو و غسل، خون در ظاهر قطع شود و مستحاضه بداند كه اگر نماز را تأخير بيندازد، به مقدارى كه وضو و غسل و نماز را به‌جا آورد كلى پاك مى‌شود، بايد نماز را تأخير بيندازد و موقعى كه به كلى پاك شد