responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 38


ظرف ديگر خالى نمايد لازم است خالى كرده و بعداً وضو بگيرد، و چنان‌چه ميسور نباشد بايد تيمم كند، و اگر آب ديگرى دارد لازم است با آن وضو بگيرد و در هر دو صورت اگر معصيت كرده و با دست و مانند آن آب را بر اعضاء وضو بريزد، و وضو بگيرد وضويش صحيح است و با اين كيفيت اگر از ظرف طلا يا نقره وضو بگيرد وضوى او صحيح است چه آب ديگرى داشته يا نداشته باشد، و اگر در ظرف غصبى وضوى ارتماسى بگيرد، وضوى او باطل است چه آب ديگرى داشته يا نه، و اما اگر در ظرف طلا و نقره وضوى ارتماسى بگيرد صحت آن محل اشكال است.
(مسأله‌280) - حوضى كه مثلاً يك آجر يا يك سنگ آن غصبى است، درصورتى كه برداشتن آب در عرف تصرف در آن آجر يا سنگ نباشد اشكالى ندارد و درصورتى كه تصرف باشد برداشتن آب حرام ولى وضو صحيح است.
(مسأله‌281) - اگر در صحن يكى از امامان يا امامزادگان كه سابقاً قبرستان بوده حوض يا نهرى بسازند چنان‌چه انسان نداند كه زمين صحن را براى قبرستان وقف كرده‌اند. وضو گرفتن در آن حوض و نهر اشكال ندارد.
« شرط ششم »: آن كه اعضاء وضو موقع شستن و مسح كردن پاك باشد.
(مسأله‌282) - اگر پيش از تمام شدن وضو، جايى را كه شسته يا مسح كرده نجس شود، وضو صحيح است.
(مسأله‌283) - اگر غير از اعضاء وضو جايى از بدن نجس باشد وضو صحيح است. ولى اگر مخرج را از بول يا غائط تطهير نكرده باشد احتياط مستحب آن است كه اول آن را تطهير كند و بعد وضو بگيرد.
(مسأله‌284) - اگر يكى از اعضاء وضو نجس باشد و بعد از وضو شك كند كه پيش از وضو آنجا را آب كشيده يا نه، چنان‌چه در موقع وضو ملتفت پاك بودن و نجس بودن آنجا نبوده وضو باطل است، و اگر مى‌داند ملتفت بوده يا شك دارد كه ملتفت بوده يا نه وضو صحيح است، و در هر صورت جائى را كه نجس بوده بايد آب بكشد.
(مسأله‌285) - اگر در صورت يا دستها بريدگى يا زخمى است كه خون آن بند نمى‌آيد، و آب براى آن ضرر ندارد، بايد بعد از شستن اجزاء صحيحة آن عضو با رعايت ترتيب موضع زخم يا بريدگى را در آب كر يا جارى فرو برد، و قدرى فشار دهد كه خون بند بيايد، و انگشت خود را روى زخم بريدگى در زير آب از بالا به پائين بكشد تا آب بر آنجارى شود و وضو صحيح است.
« شرط هفتم »: آن كه وقت براى وضو و نماز كافى باشد.
(مسأله‌286) - هرگاه وقت به قدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام نماز يا مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌شود، بايد تيمم كند، ولى اگر براى وضو و تيمم يك انداز وقت لازم است بايد وضو بگيرد.

نام کتاب : توضيح المسائل (فارسي) نویسنده : خوئی، سيد ابوالقاسم    جلد : 1  صفحه : 38
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست