(مسألة 2484 ) - بايد بچه در بين يك شبانه‌روز غذا يا شير كس ديگر را نخورد ولى اگر كمى غذا بخورد كه نگويند در بين، غذا خورده اشكال ندارد و نيز بايد پانزده مرتبه را از شير يك زن بخورد و در بين پانزده مرتبه شير كس ديگر را نخورد و در هر دفع بدون فاصله شير بخورد ولى اگر در بين شير خوردن نفس تازه كند يا كمى صبر كند كه از زمان اولى كه پستان در دهان مى‌گيرد تا وقتى سير مى‌شود يك دفع حساب شود اشكال ندارد.
(مسألة 2485 ) - اگر زن از شير شوهر خود بچه‌اى را شير دهد بعد شوهر ديگر كند و از شير آن شوهر هم بچ ديگر را شير دهد آن دو بچه به يكديگر محرم نمى‌شوند اگرچه بهتر است كه با هم ازدواج نكنند.
(مسألة 2486 ) - اگر زن از شير يك شوهر چندين بچه را شير دهد، هم آنان به يكديگر و به شوهر و به زنى كه آنان را شير داده محرم مى‌شوند.
(مسألة 2487 ) - اگر كسى چند زن داشته باشد و هر كدام آنان با شرايطى كه گفتيم بچه‌اى را شير دهند، هم آن بچه‌ها به يكديگر و به آن مرد و به هم آن زنها محرم مى‌شوند.
(مسألة 2488 ) - اگر كسى دو زن شيرده داشته باشد و يكى از آنان بچه‌اى را مثلاً هشت مرتبه و ديگرى هفت مرتبه شير بدهد آن بچه به كسى محرم نمى‌شود.
(مسألة 2489 ) - اگر زنى از شير يك شوهر پسر و دخترى را شير كامل بدهد خواهر و برادر آن دختر به خواهر و برادر آن پسر محرم نمى‌شوند.
(مسألة 2490 ) - انسان نمى‌تواند بدون اذن زن خود با زنهايى كه به واسط شير خوردن خواهرزاده يا برادرزاده زن او شده‌اند ازدواج كند و نيز اگر با پسرى لواط كند نمى‌تواند با دختر و خواهر و مادر و مادربزرگ آن پسر كه رضاعى هستند يعنى به واسط شير خوردن دختر و خواهر و مادر او شده‌اند براى خود عقد كند.
(مسألة 2491 ) - زنى كه برادر انسان را شير داده به انسان محرم نمى‌شود، اگرچه احتياط مستحب آن است كه با او ازدواج نكند.
(مسألة 2492 ) - انسان نمى‌تواند با دو خواهر اگرچه رضاعى باشند يعنى به واسط شير خوردن خواهر يكديگر شده باشند ازدواج كند و چنان‌چه دو زن را عقد كند و بعد بفهمد خواهر بوده‌اند در صورتى كه عقد آنان در يك وقت بوده مخير است هر كدام را بخواهد اختيار كند و اگر در يك وقت نبوده عقد «اولى» صحيح و عقد «دومى» باطل مى‌باشد.
(مسألة 2493 ) - اگر زن از شير شوهر خود كسانى را كه بعداً گفته مى‌شود شير دهد، شوهرش بر او حرام نمى‌شود، اگرچه بهتر آن است كه احتياط كنند: « اول »: برادر و خواهر خود را.« دوم »: عمو و عمه و دايى و خال خود را. « سوم »: اولاد عمو و اولاد دايى خود را. « چهارم »: برادرزاد خود را. « پنجم »: برادر شوهر يا خواهر شوهر خود را. « ششم »: خواهرزاده خود يا خواهرزاد شوهرش را. « هفتم »: عمو و عمه و دايى و خال شوهرش را. « هشتم »: نو زن ديگر شوهر