)
مسأله‌169) - اگر لباسى را در كر يا جارى آب بكشند و بعد مثلاً لجن آب در آن ببينند، چنان‌چه احتمال ندهند كه جلوگيرى از رسيدن آب كرده آن لباس پاك است. )
مسأله‌170) - اگر بعد از آب كشيدن لباس و مانند آن، خورده گل يا اشنان در آن ديده شود پاك است، ولى اگر آب نجس به باطن گل يا اشنان رسيده باشد ظاهر گل و اشنان پاك و باطن آن‌ها نجس است. )
مسأله‌171) - هر چيز نجس تا عين نجاست را از آن برطرف نكنند، پاك نمى‌شود، ولى اگر بو يا رنگ نجاست در آن مانده باشد اشكال ندارد. پس اگر خون را از لباس برطرف كنند و لباس را آب بكشند و رنگ خون در آن بماند، پاك مى‌باشد اما چنان‌چه به واسط بو يا رنگ يقين كنند يا احتمال دهند كه ذره‌هاى نجاست در آن چيز مانده نجس است. )
مسأله 172) - اگر نجاست بدن را در آب كر يا جارى برطرف كنند بدن پاك مى‌شود و بيرون آمدن و دو مرتبه در آب رفتن لازم نيست. )
مسأله‌173) - غذاى نجسى كه لاى دندان‌ها مانده، اگر آب در دهان بگردانند و به تمام غذاى نجس برسد پاك مى‌شود. )
مسأله‌174) - اگر موى سر و صورت را با آب قليل آب بكشند، لازم نيست فشار دهند كه غسالة آن جدا شود. (مسأله‌175) - اگر جائى از بدن يا لباس را با آب قليل آب بكشند، اطراف آنجا كه متصل به آن است و معمولاً موقع آب كشيدن، آب به آن‌ها سرايت مى‌كند، با پاك شدن جاى نجس پاك مى‌شود. به اين معنى كه آب كشيدن اطراف مستقلاً لازم نيست بلكه اطراف و محل نجس به آب كشيدن با هم پاك مى‌شوند، و همچنين است اگر چيز پاكى را پهلوى چيز نجس بگذارند و روى هر دو آب بريزند، پس اگر براى آب كشيدن يك انگشت نجس، روى هم انگشت‌ها آب بريزند و آب نجس به هم آن‌ها برسد، بعد از پاك شدن انگشت نجس تمام انگشت‌ها پاك مى‌شود.
)
مسأله‌176) - گوشت و دنبه‌اى كه نجس شده مثل چيزهاى ديگر آب كشيده مى‌شود. و همچنين است اگر بدن يا لباس، چربى كمى داشته باشد كه از رسيدن آب به آن‌ها جلوگيرى نكند. )
مسأله‌177) - اگر ظرف يا بدن نجس باشد، و بعد به طورى چرب شود كه جلوگيرى از رسيدن آب به آن‌ها كند، چنان‌چه بخواهند ظرف و بدن را آب بكشند، بايد چربى را برطرف كنند تا آب به آن‌ها برسد. (مسأله‌178) - آب شيرى كه متصل به كر است حكم كر دارد.