نام کتاب : زندگانى امير مؤمنان امام على بن أبي طالب(ع) نویسنده : مدرسى، سيد محمد تقى جلد : 1 صفحه : 126
هم در برمىداشت.
فضايل امام .. و دشمنى معاويه
معاويه نيز به سهم خود به فضايل على عليه السلام اذعان مىكرد و
مىدانست برترين كس بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله امام على بن ابىطالب
است. امّا او به پيراهن عثمان چنگ انداخته بود و خود را سزاوارترين مردم نسبت به
او مىدانست. با آنكه دليل معاويه سُست و بى پايه به نظر مىرسيد امّا زيركى و
نيرنگ بازى و اسباب و عوامل زورى كه او در اختيار داشت وى را از آوردن دلايل صحيح
و قوى بى نياز مىكرد. همين امر مى تواند از ماهيّت مبارزه ميان او و امام پرده
بردارد.
تاريخ پرونده قطورى از اعترافات معاويه نسبت به فضايل على عليه
السلام تشكيل داده است و ما بويژه مى توانيم اين اعترافات را در نامههاى خاصّى كه
ميان او و اصحاب بزرگ امام رد و بدل شده، بيابيم. امّا رساترين اين نامهها،
نامهاى است كه معاويه خطاب به محمّد بن ابىبكر، يكى از سرسختترين مدافعان خط
امام، نوشته است. [1] اين نامه چنين است:
«از معاوية بن ابى سفيان به محمّد بن ابىبكر، درود بر اهل طاعت
خدا.
امّا بعد، نامهات به من رسيد. در آن نامه ضعف راى تو مشهود است و
نسبت به پدرت سخنان ناروا گفته بودى. در آن از حق پسر ابوطالب ياد