يا أَيُّها النّاسُ اتَّقُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَخَلَقَ مِنْها زَوْجَها وَبَثَّ مِنْهُما رِجالًا كَثِيراً وَنِساءً وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذِي تَساءلُونَ بِهِ وَالْأَرْحامَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَيْكم رَقِيباً [1].

«اى مردم‌! از (مخالفتِ) پروردگارتان بپرهيزيد. همان كسى كه همه شما را از يك انسان آفريد؛ و همسر او را (نيز) از جنسِ او خلق كرد؛ و از آن دو، مردان و زنان فراوانى (در روى زمين‌) منتشر ساخت. واز خدايى بپرهيزيد كه (همگى به عظمت او معترفيد؛ و (هنگامى كه چيزى از يكديگر مى‌خواهيد، نام او را مى‌بريد. (ونيز) از (قطع رابطه با) خويشاوندان خود، پرهيز كنيد. زيرا خداوند، مراقب شماست.»

اگر سياق اين سوره باسخن پيرامون پيوندهاى خانوادگى (ارحام) پيش مى‌رود، سياق سوره مائده بابيان پيوندهاى اجتماعىِ تمدّنى ادامه مى‌يابد، ودر هنگامى كه در سوره نساء خطاب به عموم مردم است در سوره مائده تنها مؤمنان مورد خطاب قرار دارند.

با در نظر گرفتن اينكه وجه مشترك هردو خطاب اين است كه بايد مجموعه‌اى از ارزشها برهر دو جامعه (فطرى و تمدّنى) همچون ارزشهاى عدالت، امانت، ولايت وامنيت، حاكميت داشته باشد.

دوم- بينش باز

: حلال بودن طيّبات (چيزهاى پاكيزه) از برجسته‌ترين ارزشهاى تمدّنى است، زيرا در روح خلّاق انسان كه از ابعاد ارزش فعّاليّت است سهيم مى‌باشد. از جمله آن است شكار در غير حَرَم، وبدين سان اين ارزش پس از ارزش عقد ذكر شده است، مگر نه اين است كه فعّاليّت محتواى تمدّن است اگر قرارداد، چارچوب آن باشد؟

سوم- احترام به شعائر

: ماه حرام، و امنيّت زئران بيت‌اللَّه الحرام از امور اساسى است، زيرا بيانگر نظم است كه سومين ارزش بنيادين در تمدّن شمرده مى‌شود، وآن نشانه انسان متمدّنى است كه براى قانون وشعائرى كه نشان از قانون دارند احترام قايل است.