و هرگاه مؤمن به يكى از اين صفات آراسته گردد، درجه‌اى به خداوند نزديك‌تر مى‌شود و از همين جاست كه خداوند متعال به ما دستور داده است كه او را با اسماء حسنايش بخوانيم و فرموده است:

وَللَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنَى‌ فَادْعُوهُ بِهَا ... [1].

«نامهاى نيكو از آن خداست، پس او را با اين نامها بخوانيد ...»

و دستور داده است رسيدن به درگاه او را بطلبيم:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ ... [2].

«اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! تقواى خدا در پيش گيريد و وسيله‌اى براى تقرّب به او بجوييد ...»

و رفتار نيكو وسيله است:

... إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ... [3].

«... سخنان پاكيزه به سوى او صعود مى‌كند، و عمل صالح را بالا مى‌برد ...»

و علم وسيله‌اى از وسايل نزديكى به خداوند سبحان است:

... يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا مِنكُمْ وَالَّذِينَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجَاتٍ ... [4].

«... خداوند كسانى از شما را كه ايمان آورده‌اند و كسانى را كه علم به آنان داده شده، درجات عظيمى مى‌بخشد ...»

بدين ترتيب وسيله نزديكى به خداوند سبحان همين مفاهيم كماليه‌اى است كه بدان دستور داده شده است.

پنجم- كمال وسيله است نه هدف:

هر كمال و جمال و تحوّلى كه ذاتاً مورد نظر باشد و نه براى رسيدن به خشنودى‌