لباس، ببيند يا نبيند يكسان است.»

5- محمّد حلبى از امام صادق عليه السلام پرسيد درباره مردى (شخصى) كه در لباسش جنب شده يا اينكه بول به آن رسيده و جامه ديگر هم ندارد؟ امام فرمود:

«يصلّي فيه إذا اضطرّ إليه» [1].

«اگر مضطرّ باشد در همان لباس نماز بخواند.»

6- از امام صادق عليه السلام سؤال شد درباره زنى كه تنها يك پيراهن دارد و نوزادى دارد كه بر آن ادرار مى‌كند، چه كند؟ فرمود:

«تغسل القميص في اليوم مرّة» [2].

«آن پيراهن را روزى يكبار بشويد.»

تفصيل احكام‌

از شرط طاهر بودن لباس و بدن نمازگزار، موارد چندى براساس روايات وارده، استثنا شده است:

1- آلوده شدن لباس يا بدن نمازگزار به خون زخمهايى كه فعلًا در بدن او موجود باشد، تا اين كه كاملًا بهبود يابد. در اين حالت، نماز با اين خون جايز است، در صورتيكه عوض كردن لباس يا برطرف كردن خون از بدن و تطهير آن دشوار باشد و به شرط اينكه زخم، بزرگ و ثابت باشد. امّا زخم‌هاى كوچكى كه بطور آنى و مقطعى ايجاد شده و به سرعت بهبود مى‌يابد، خون اين نوع زخمها در نماز بخشوده نيست.