محمد بن طلحه شافعی

صاحب کتاب «مطالب السؤل فی مناقب آل الرسول»(652 - 582 ه) می‌گوید:
«هذا أبوجعفر محمد الثانی فانه تقدم فی آبائه أبوجعفر محمد و هو الباقر بن علی فجاء هذا باسمه و کنتیه و اسم أبیه فعرف بأبی جعفر الثانی و هو و ان کان صغیر السن فهو کبیر القدر و رفیع الذکر و مناقبه رضی الله عنه کثیرة (نقل) غیر واحد...» [1] .
«این محمد ابوجعفر ثانی است و در میان پدرانش ابوجعفر محمد گذشت و او باقر بن علی است حضرت جواد همنام امام باقر و هم کینه‌ی او و نام پدرش مانند نام پدر امام باقر علی است. و برای این که شناخته شود، به ابوجعفر ثانی معروف شده وی اگر چه از لحاظ سن کوچک بود، ولی از لحاظ میزان شخصیت بزرگ و موقعیتش بلند بود و ناقب و فضائل او زیاد است».
جریان برخورد مأمون با حضرت جواد را هنگام عزیمت به شکار در بغداد متذکر شده است.