مناجات با خدا در شکرگزاری او

خدایا! تو را سپاس بر فرود آمدن بلاهای سخت، و نازل شدن پیاپی نعمتها، و پریشان حالی‌های بسیار، و برطرف شدن شدتها و ناراحتیها، و تو را سپاس بر بخششهای گوارایت، و بلاهای ستوده شده‌ات، و نعمتهای زیبایت، و تو را سپاس بر احسان بسیارت و خیر گسترده‌ات، و تکلیف نمودن آسانت، و دفع امور سخت.
پروردگارا! و تو را سپاس بر افزودن شکر اندک، و عطا نمودن اجر بسیار، و زائل کردن سنگینی گناهان، و پذیرش عذر و بهانه در تنگنا قرار گرفته، و فروریختن گرانباری گناه، و آسان نمودن جایگاه ناهموار، و دفع نمودن کارهای زشت، و تو را سپاس بر بلای گردانده شده، و کارهای نیک بسیار، و دفع آنچه مایه‌ی ترس می‌باشد، و سبک کردن کارهای سخت.
و تو را سپاس بر تکلیف کم نمودن، و بسیار تخفیف دادن، و نیرومند کردن ناتوان، و فریادرسی پناهنده، و تو را سپاس بر مهلت دادن بسیارت، و استمرار عطا کردنت، و گرداندن کیفرت، و کارهای ستوده‌ات، و پیاپی بودن عطاهایت، و تو را سپاس و ستایش بر به عقب انداختن عقاب کردن، و ترک غافلگیر نمودن و وارد ساختن در عذاب، و هموار نمودن راه آخرت، و فرود آوردن باران از ابر، به درستی که تو منت گذار و بخشنده‌ای.
دعاؤه فی المناجاة بالشکر لله تعالی
اللهم لک الحمد علی مرد نوازل البلاء، و توالی سبوغ النعماء، و ملمات الضراء و کشف نوائب اللأواء، و لک الحمد علی هنیی‌ء عطاءک و محمود بلاءک و جلیل الاءک، و لک الحمد علی احسانک الکثیر و خیرک الغزیر و تکلیفک الیسیر و دفعک العسیر.
و لک الحمد یا رب علی تثمیرک قلیل الشکر و اعطاءک وافر الأجر، و حطک مثقل الوزر، و قبولک ضیق العذر، و وضعک باهظ الاصر، و تسهیلک موضع الوعر، و منعک مفظع الأمر، و لک الحمد علی البلاء المصروف و وافر المعروف، و دفع المخوف و اذلال العسوف.
و لک الحمد علی قلة التکلیف و کثرة التخفیف، و تقویة الضعیف و اغاثة اللهیف، و لک الحمد علی سعة امهالک و دوام افضالک، و صرف امحالک و حمید افعالک [1] ، و توالی نوالک، و لک الحمد علی تأخیر معاجلة العقاب، و ترک مغافصة العذاب، و تسهیل طریق [2] الماب، و انزال غیث السحاب، انک المنان الوهاب.