دعای طلب حاجت و امور مهمه‌

شیخ طوسی از یعقوب بن یزید کاتب نقل می‌کند که:
امام هادی علیه‌السلام فرمود: چون حاجت مهمی داشتی، روزهای چهارشنبه و پنجشنبه و جمعه را روزه بگیر، و اول روز جمعه غسل کن، و در حد توان خود به فقیری صدقه بده، و در جایی از حیاط خانه یا جای دیگر که میان تو و آسمان سقف و پرده‌ای نباشد بنشین، و چهار رکعت نماز بگزار، در رکعت اول، حمد و یس، و در رکعت دوم، حمد و حم دخان، و در رکعت سوم، حمد و واقعه، و در رکعت چهارم، حمد و ملک را بخوان، اگر این سوره‌ها را نمی‌دانی، در همه، حمد و قل هو الله احد را بخوان، و چون از نماز فارغ شدی، کف دو دست خود را آسمان بگیر و بگو:
خدایا! ستایش از آن توست، ستایشی که شایسته‌ترین، و پسندیده‌ترین، و واجب‌ترین، و محبوب‌ترین ستایش‌ها نزد تو باشد، و ستایش از آن توست، آنچنان که خود سزاواری، و برای خود می‌پسندی، و آنچنان که هر بنده‌ی پسندیده‌ات ستایش می‌کند، و ستایش از آن توست، آنچنان که همه‌ی پیامبران، و رسولان، و فرشتگانت ستایش می‌کنند، و آنچنان که سزاوار عزت و کبریایی و عظمت تو است، و ستایش از آن توست، ستایشی که زبان‌ها از بیانش ناتوان، و گفتارها از رسیدن به پایانش باز مانند، و ستایش از آن توست، ستایشی که از رضای تو کم نیاید، و هیچ یک از خوبی‌های تو برترش نباشد.
خدایا! ستایش می‌کنم تو را در راحتی و زیان، و سختی و فراوانی، و عافیت و بلا، و سال‌ها و روزگاران دراز، و ستایش می‌کنم تو را در برابر نعمت‌ها و خوشی‌ها که عطایم فرموده‌ای و نزد من است، و در برابر آنچه بخشوده‌ای، و آزموده‌ای، و عافیت داده‌ای، و روزی بخشیده‌ای، و عطا فرموده‌ای، و فضیلت و شرافت و کرامت داده‌ای، و به دین خود هدایت کرده‌ای ستایشی که هیچ بیانی به آن نرسد، و هیچ گفتاری آن را در نیابد.خدایا! ستایش از آن توست، ستایش ویژه‌ی آنچه به من داده‌ای از احسان و نیکی و برتر شمردن من بر دیگری، و ستایش از آن توست، در برابر آفرینشم که اعتدال بخشیدی، و ادبم که نیکو ساختی، این‌ها همه، منتی از تو بر من است، نه به خاطر استحقاق پیشینی که من داشته باشم. پروردگارا! کدام نعمت را تو به من نداده‌ای، و کدام شکر را از من سزاوار نیستی، با لطف تو، به لطف تو خرسندم، و به کفایت تو به جای دیگران راضیم.پروردگارا! تو بر من نعمت می‌دهی، احسان می‌کنی، فضیلت می‌بخشی، خوبی می‌کنی، و دارای شکوه و بزرگواری، و بخشش‌ها و نعمت‌های بزرگی.