حضرت حکیمه، دختر جواد الائمه

در بزرگی مقام این بانوی بزرگوار - دختر امام محمد تقی الجواد علیه السلام - هیچ شکی نیست، او محرم اسرار و مورد اعتماد آل علی علیه السلام بود و فیض حضور چهار امام، از امامان معصوم شیعه را درک کرده و افتخار تربیت حضرت نرگس خاتون با او بود، و آن بزرگ بانو پیش از آن که همسر امام عسکری علیه السلام شود تحت تکفل او بود و در سایه ی الطاف او درس تربیت و طریق تکامل را به کمال رسانده بود و حضرت حکیمه خاتون، مربی حضرت نرگس خاتون شمرده می شد.
در روزگار بسیار سختی که شیعیان، از ملاقات پیشوایان پاک خویش محروم بوده و نمی توانستند درد دلشان را با آن بزرگواران بدون واسطه در میان بگذارند، یعنی در دوران امام هادی علیه السلام به ویژه عصر امام عسکری و اوایل غیبت صغری، این بانوی بافضیلت، یکی از کسانی بود که میان امام علیه السلام و امت اسلام، واسطه ی فیض بود و از سفرای آنها شمرده می شد.
رسالتی که حضرت زینب کبری علیه السلام پس از شهادت پیشوای شهیدان، به عهده داشت، در زمان امام حسن عسکری به ویژه پس از شهادت او، درست همین رسالت بزرگ، با همان سختی و سنگینی بر دوش این بزرگ بانو بود و به راستی که چون زینب، آن شیرزن عاشورا و مرد آفرین روزگار، رسالت خود را به خوبی تمام انجام داد. و تاریخ را می سزد که او را دومین زینب، در تاریخ تشیع بنامد. حضرت حکیمه علیهاالسلام اولین تشنه ای بود که نخستین جوشش آب حیات را به زیارت نشست و روزگار رهایی را با رؤیت هلال انتظار روایت کرد او با دیدن فلق نور، فرجام حسرت را با حدیث حیرتش بشارت داد.
شگفتا! چه توفیق بزرگ و چه قابلیت عظیمی داشت این بانو؟! قابلیتی که توانست او را قابله ی نور ناب و آخرین آفتاب گرداند و آغوشش را اولین مهد حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف کند. در مدح و منزلت این بانوی بزرگ، سخن زیاد و حرف بسیار نوشته اند که ما تنها به یک نوشته بسنده می کنیم، می نویسند: «عظمت، منزلت، قدر و جلالت او چون آفتاب در وسط روز روشن است و نیاز به بیان ندارد، درک خدمت چهار امام کرده و در میان دختران حضرت جواد علیه السلام به علم و فضل فراوان ممتاز گشته، مربی علیا مخدره، نرگس خاتون بود و بعد از امام عسکری منصب سفارت را داشته از طرف امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف (سفیر سحر بود) و عرایض مردم را به آن حضرت می رسانید و توقیعات شریفه را از ناحیه ی مقدسه می گرفته و به مردم می رسانیده و مفتخر به قابله شدن برای امام زمان شرافتی بزرگ می باشد که محرم این سر مکتوم گردید و او اول کسی بود که امام زمان را بوسید. درود و سلام بر او باد. شوهر این بانو، سید بزرگواری بود به نام ابو علی حسن محدث، که با چهار واسطه نسبت شریفش به حسین الاصغر فرزند امام سجاد علیه السلام می رسد و دارای سه پسر به نامهای ابو عبدالله الحسین و زید و حمزه بوده است و امروزه مرقد آن بانوی بزرگ را که در پایین پای برادرش امام هادی علیه السلام واقع است شیفتگان آل عدالت و مسلمانان روشن دل، زیارت می کنند.