نمایش لشکر امام در مقابل خلیفه

یکی از درباریان متوکل - به نام زرافه - حکایت کند:
روزی درباریان متوکل عباسی شخصی را از اهالی هندوستان که شعبده باز و جادوگر بود، نزد متوکل آورده تا با بازی‌های خویش او را سرگرم کند، چون وی اهل هوی و هوس بود.
روزی از روزها متوکل به آن شخص هندی گفت: چنانچه علی بن محمد هادی (صلوات الله و سلامه علیه) را در جمع عده‌ای شرمنده و خجالت زده کنی، هزار دینار هدیه خواهی گرفت.
آن شخص شعبده باز هندی نیز درخواست متوکل - خلیفه‌ی عباسی - را پذیرفت.
و آن گاه حضرت را در جمع عده‌ای دعوت کردند؛ و چون همگان در آن جلسه حضور یافتند، متوکل مرا کنار خود نشایند، و دستور داد تا سفره‌ی اطعام گسترانیدند.
همین که خواستند مشغول خوردن غذا شوند، شعبده‌باز هندی متوجه حضرت هادی علیه‌السلام شد و حرکات مخصوصی را انجام داد، که چون حضرت دست به سوی نان دراز می‌نمود، نان پرواز می‌کرد؛ و تمامی افراد می‌خندیدند. و این کار چند مرتبه تکرار شد، به ناچار، چون امام علی هادی علیه‌السلام چنین دین، به عکس شیری که بر پرده‌ی دیوار نقش بسته بود، دستی زد و آن را مخاطب قرار داد و فرمود: ای شیر! این دشمن خدا را بگیر و نابود کن. پس ناگهان شیر به حالت یک حیوان واقعی در آمد و آن مرد شعبده باز هندی را بلعید. و سپس حضرت خطاب به شیر کرد و فرمود: اکنون به حالت اول بازگرد و همانند قبل روی پرده مجسم شو.
تمام افراد حاضر در مجلس با تماشای این صحنه، وحشت زده شده و متحیرانه به یکدیگر نگاه می‌کردند. پس از آن، امام علیه‌السلام از جای برخاست که از مجلس خارج شود، متوکل گفت: یا ابن‌رسول الله! خواهش می‌کنم بفرما بنشین و دستور دهید تا شیر آن مرد هندی را بازگرداند؟
حضرت فرمود: به خدا سوگند، دیگر او را نخواهید دید، آیا دشمن خدا را بر دوستان خدا مسلط و چیره می‌کنید؟! و آن گاه، حضرت از آن مجلس خارج شد [1] .