اسمائى هستند كه گاهى اضافه شده و زمانى بدون اضافه استعمال
مىگردند.
همچون بقيّه اسماء مانند: غلام.
معرّف بالنّداء
يكى از معارف، معرّف بالنّداء است يعنى اسمى را منادى قرار داده كه
مسمّايش معلوم و مشخص باشد بخلاف مثل « رجلا » در كلام شخص اعمى و نابينا كه مىگويد يا رجلا
خذ بيدى چه آنكه وى با اين عبارت شخص معيّنى را قصد ندارد.
حكم معرّف بالنّداء
معرّف بالنّداء در صورتيكه مفرد يعنى غير مضاف باشد مبنى بر حالت
رفعى مىگردد لذا اگر مفرد باشد مبنى بر ضمّ بوده همچون: يا زيد.
و در صورت تثنيه بودن مبنى بر الف و نون گرديده مانند: يا زيدان.
و در فرض جمع بودن مبنى بر واو و نون مىباشد نظير: يا زيدون.
منسوب و غير منسوب
اسم از نظر دلالت بر انتساب و عدم انتساب مسمّى بر دو قسم است: