ب: آنكه در رتبه مضاف اليه مى‌باشد، اينقول را سيبويه اختيار نموده.

ج: آنكه در رتبه علم مى‌باشد.

تبصره (2)

اسم از نظر اضافه و عدم اضافه بر سه قسم است:

1- لازم الاضافه.

2- ممتنع الاضافه.

3- جايز الاضافه.

اسماء لازم الاضافه‌

اسمائى هستند كه هيچگاه بدون اضافه استعمال نميشوند و آنها نيز بر دو قسمند:

الف: اسمائيكه بكلمه مفرد اضافه ميشوند.

ب: اسمائيكه به جمله اضافه ميشوند.

قسم اوّل نيز بر سه قسم است:

اوّل: اسمائيكه به ظاهر و ضمير اضافه ميشوند همچون: كلا و كلتا و عند لدى و سوى.

دوّم: اسمائيكه تنها به اسم ظاهر اضافه ميشوند نظير: اولوا و ذو.

سوّم: اسمائيكه فقط به ضمير اضافه ميشوند.

قسم اخير نيز بر دو قسم است:.

اوّل: اسمائيكه بمطلق ضمائر اضافه ميشوند مانند: وحد.

دوّم: اسمائيكه به ضمير غير غائب اضافه ميشوند همچون: لبّى و دوالى و سعدى.

و اما اسمائيكه به جمله اضافه ميشوند نظير:

حيث و اذ و حين و اذا.