آنها صيغه‌هاى بسيارى است كه بر دوگونه مى‌باشند:

1- صيغ غير قياسى.

2- صيغ قياسى.

صيغ غير قياسى بسيارند و براى آنها قاعده و ضابطه‌اى وجود ندارد بلكه بقرينه مقام ميتوان معناى آنرا احراز نموده و بدست آورد مانند فرموده خداوند متعال:

كيف تكفرون بااللّه و كنتم امواتا ! چگونه و چطور بخدا كفر ورزيده در حاليكه ميميريد!

صيغ قياسى آن دو تا است.

1- افعل به.

2- ما افعل.

در « افعل به» كلمه « به » ضميرش فاعل و باء زائده است مانند:

احسن بزيد يعنى زيد چقدر نيكو است.

و در « ما افعل» كلمه « ماء » نكره مى‌باشد.

احكام فعل تعجب‌

براى دو صيغه تعجّب احكامى ذكر شده كه ذيلا به اهمّ آنها اشاره مى‌كنيم:

1- ايندو صيغه قابل صرف نميباشند فلذا ايندو را در زمره افعال غير متصرّف همچون: ليس، عسى، نعم قرار داده‌اند.

2- در فعليكه ايندو صيغه را از آن اخذ مى‌كنند شرائطى است بشرح زير:

الف: لازم است سه حرفى باشد بنابراين از افعال ثلاثى مزيد مانند: انطلق و اقتدرو رباعى مجرّد همچون: دحرج ايندو صيغه را نميتوان بناء نمود.

ب: بايد متصرّف باشد لذا از « نعم » و « بئس » و « عسى » و « ليس » نميتوان آنها را بناء نمود.

ج: بايد فعل مزبور قابل كم و زياد باشد، بنابراين از افعالى چون مات و فنى ايندو