صرف فعل نهى از ماده «نصر»

مذكّر غائب:/ لا ينصر/ يارى نكند يك مرد غائب در زمان حال.

لا ينصرا/ يارى نكنند دو مرد غائب در زمان حال.

لا ينصروا/ يارى نكنند مردان غائب در زمان حال.

مؤنّث غائب:/ لا تنصر/ يارى نكند يك زن غائب در زمان حال.

لا تنصرا/ يارى نكنند دو زن غائب در زمان حال.

لا ينصرن/ يارى نكنند زنان غائب در زمان حال.

مذكّر حاضر:/ لا تنصر/ يارى مكن تو يك مرد حاضر در زمان حال.

لا تنصرا/ يارى مكنيد شما دو مرد حاضر در زمان حال.

لا تنصروا/ يارى مكنيد شما مردان حاضر در زمان حال.

مؤنّث حاضر:/ لا تنصرى/ يارى مكن تو يك زن حاضر در زمان حال.

لا تنصرا/ يارى مكنيد شما دو زن حاضر در زمان حال.

لا تنصرن/ يارى مكنيد شما زنان حاضر در زمان حال.

متكلّم وحده:/ لا انصر/ يارى نكنم من در زمان حال.

متكلّم مع الغير:/ لا ننصر/ يارى نكنيم ما در زمان حاضر.

احكام فعل استفهام‌

فعل استفهام عبارتست از فعلى كه بواسطه‌اش سؤال از حركت مسمّى صورت‌