«لولا»

بر چهار وجه مى‌آيد:

1- حرفى كه بر سر دو جمله‌اى كه اوّلى اسميّه و دوّمى فعليّه بوده در آمده تا دلالت كند بر ربط داشتن امتناع دوّمى به وجود اوّلى مانند: لولا على عليه السّلام لهلك عمر.

تقدير آن: لولا على عليه السّلام لهلك عمر مى‌باشد.

2- حرف تحضيض و عرض و اينقسم از « لولا » اختصاص بفعل مضارع دارد مانند: لولا تستغفرون اللّه‌ .

3- حرف توبيخ و تنديم و اينقسم از « لولا » اختصاص به فعل ماضى دارد مانند:

لولا جاؤا عليه باربعة شهداء.

4- حرف استفهام مانند: لولا اخّرتنى الى اجل قريب‌ .

«لوما»

حرفى است بمنزله « لولا » لذا مى‌گويند: لوما زيد لا كرمتك بجاى « لولا زيد لا كرمتك».

«لم»

حرف جازم است و آن بر سر مضارع در آمده و آنرا بماضى قلب مى‌كند و فعل را با آن فعل حجد گويند مانند: لم يضرب.

«لمّا»

بر سه وجه مى‌آيد:

1- آنكه جازم فعل مضارع است همچون « لم » مانند: لمّا يضرب زيد.

2- آنكه بر سر ماضى در مى‌آيد، اينقسم از « لمّا » مقتضى دو جمله‌اى بوده كه‌