«على»

بفتح عين بر دو قسم است:

1- حرف جرّ كه شرحش در ضمن حروف جرّ گذشت.

2- اسم بمعناى فوق و آن زمانى است كه لفظ « من » بر آن داخل شود.

«عن»

بفتح عين بر سه قسم است:

1- حرف جرّ كه شرحش در ضمن حروف جرّ گذشت.

2- حرف مصدرى چنانچه قبيله بنى تميم بجاى « اعجبنى ان تفعل» مى‌گويند:

اعجبنى عن تفعل.

3- اسم بمعناى جانب و آن در سه موضع مى‌باشد:

الف: در جائيكه بر سرش لفظ « من » داخل شده باشد مانند:

ب: بر آن لفظ « على » داخل شده باشد مانند:

قواعد صرف و نحو و روش تجزيه و تركيب ؛ ص186

مجرور و فاعل متعلقش دو ضمير براى يك مسمّى و مرجع باشند مانند:

دع عنك نهبا صحيح فى حجراته.

در اين مثال فاعل « دع » و مجرور « عن » هر دو ضمير مخاطب مى‌باشند.

«عوض»

بفتح عين و سكون « واو » و ضمّ ضاد، ظرف است براى استغراق مستقبل همچون كلمه « ابدا » با اينفرق كه « عوض » مختص به نفى است.

اينكلمه در صورتيكه اضافه شود معرب و در غير اينصورت مبنى بر ضمّ است.