اى جدّ عاليمقدار من بيمار را با حالت ناتوانى و نهايت ذلّت مقيد و مغلول بشام درآوردند اكنون قصد كشتن مرا هم دارند و كسى نيست شفاعت كند قال و جعلت عمّاته و اخواته يتصارخن و يبكين حوله تمام اسيران از عمه و خواهران در گرد شمع امامت حلقه زدند صدا به ناله و صيحه بلند كردند امّ كلثوم سلام اللّه عليها رو كرد به يزيد و فرمود يا يزيد الملعون لقدا رويت الارض من دماء اهل البيت و لم يبق غير هذا الصبىّ الصّغير اى بى‌مروّت تو كه زمين را از خون اهل بيت رسالت رنگين كردى غير از اين جوان بيمار كسى باقى نمانده‌

ثم تعلقت النّساء به جميعا تعلق الشّفقى يعنى شصت و چهار زن و بچه اسير به دامن بيمار درآويختند و وى را مثل جان در برگرفتند و هنّ يند بن و اقلّة رجالا همه به فرياد و فغان مى‌گفتند امان از بى‌كسى بزرگان مردان ما را كشتند زنان را