گفتند : حصين بن تميم او را گرفت و بنزد ابن زياد فرستاد و ابن زياد او را امر كرد كه لعن كند برجناب تو و پدرت، او درود فرستاد برتو و پدرت و لعنت كرد برابن زياد و پدرش و مردم را خواند به نصرت تو و خبر داد ايشان را به آمدن تو، پس ابن زياد امر كرد او را از بالاى قصر افكندند و هلاك كردند .

امام عليه السّلام از شنيدن اين خبر اشگ در چشمش گرديد و بى‌اختيار فروريخت و فرمود :

فمنهم من قضى نحبه و منهم من ينتظر و ما بدّلوا تبديلا، اللّهم اجعل لنا و لهم الجنّة نزلا و اجمع بيننا و بينهم فى مستقر رحمتك و غائب مذخور ثوابك .

آراء در چگونگى مواجه شدن حرّ بن يزيد رياحى با سرور آزادگان حضرت ابا عبد اللّه الحسين عليه السّلام‌

مؤلف گويد :

آراء در چگونگى برخورد حرّ بن يزيد رياحى با حضرت ابا عبد اللّه الحسين عليه السّلام مختلف بوده و از ارباب تاريخ اقوال گوناگون نقل شده آنچه قبلا نقل شده مشهور بين اهل فن بوده و معمولا نيز ارباب منبر داستان حرّ را بهمين كيفيّت نقل مى‌كنند ولى در مقابل اين نقل بعضى ديگر از نظريات هست كه ذيلا برخى را متذكر مى‌شويم :

1- بعضى گفته‌اند : چون موكب همايونى به منزل رهيميّه نزول اجلال كرد در آن مكان خيمه و خرگاه برسر و پا نمود جاسوسان ابن زياد به وى خبر دادند كه حضرت ابا عبد اللّه الحسين نزديك كوفه در منزل رهيميه فرود امده است وى حركت امام عليه السّلام از مكّه را مى‌دانست امّا فرود آمدن حضرت در آن منزل را اطّلاع نداشت لذا حصين بن نمير سكونى را با سپاهى انبوه برسر راه مدينه فرستاده بود تا جاده را حفاظت نمايند، از قادسيه تا خفان و از قطقطانيه تا قادسيه عساكر و لشگريان زيادى را گماشته بود و راه‌ها را چنان مراقبت مى‌نمودند كه نمى‌گذاشتند