2. (فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ إِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ).

«هنگامى كه تصميم گرفتى بر خدا توكل كن، زيرا خداوند متوكلان را دوست دارد».

اين بخش از آيه، حاكى است كه تصميم نهايى با خود پيامبر است، و مشورت آنان، در تصميم پيامبر تكليف آور نيست، چه بسا ممكن است او بر خلاف نظر آنان تصميم بگيرد.