ونژاد وى را عرب دانسته اند كه پدر بزرگ او به نيشابور مهاجرت كرده بود . سه كتاب نام برده است : روح الجنان ، شرح شهاب الاخبار و تفسير قرآن فارسى. در حالى كه يك اثر تفسير بيشتر ندارد و آن روح الجنان است كه به زبان فارسى است . تولد وى در ۴۸۰ق آن هم در نيشابور كه نويسنده آورده ، معلوم نيست.
در مورد ابن شهرآشوب كه لقب است نوشته ، پسر شهرآشوب كه غلط است . راجع به معاصرت ابوالفتوح با زمخشرى مى نويسد : قاضى نوراللّه ابوالفتوح را معاصر كشاف دانسته است . در حالى كه كشاف كتاب است و معاصر صاحب كشاف بوده است . اكثر محققان نظريه اى كه مقبره او را در اصفهان دانسته ، نقد و رد كرده اند و همگى قائل شده اند كه مدفن اش در رى است . همچنين در مورد اينكه نوشته قسمتى از عمر خود را در رى بوده ، ديدگاه علمى بر آن است كه اكثر عمر را در رى بوده است . بهرحال اين متن ضعيف و داراى تعارض با يافته هاى اكثريت محققان است .

حقيقت ، عبدالرفيع (متولد ۱۳۱۳)

تاريخ نهضتهاى فكرى ايرانيان از آغاز قرن چهارم تا پايان قرن ششم ، چاپ اول، بى جا ، شركت مؤلّفان و مترجمان ايران ، ۱۳۵۷ . جزء اول، ص۲۸۴ـ۲۸۵.
تحولات و جنبشهاى فكرى ايرانيان در اين كتاب تحليل و بررسى شده است و نويسنده ابوالفتوح را يكى از موضوعات قابل مطالعه در اين زمينه مى داند . البته اطلاعاتى كه عرضه كرده بسيار كم است ، با اينكه قطعا ابوالفتوح و تفسير روض الجنان تأثيرات شگرفى در فرهنگ مذهبى ايرانيان داشته اند . به هرحال ذيل، روض الجنان مى نويسد :
اين تفسير از شيخ جمال الدين ابوالفتوح حسين بن على بن محمد بن احمد حسين بن خزاعى نيشابورى رازى معاصر طبرى متوفى به سال ۵۴۸ هجرى است .