سپس براى تكميل اين بحث و نشان دادن راه خداشناسى، و دورى از شرك و بت پرستى، به گوشه‌اى از مواهب الهى كه در نظام آفرينش قرار گرفته و نشانه عظمت و قدرت و حكمت" اللَّه" است اشاره كرده، مى‌گويد:

" او كسى است كه شب را براى شما مايه آرامش قرار داد" (هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ اللَّيْلَ لِتَسْكُنُوا فِيهِ‌):

" و روز را روشنى بخش" (وَ النَّهارَ مُبْصِراً).

اين نظام نور و ظلمت كه بارها در آيات قرآن روى آن تكيه شده، نظامى شگفت‌انگيز و پر بار است، كه از يك سو با تابش نور در مدت معين، صحنه زندگى انسانها را روشن ساخته، و حركت آفرين است و تلاش‌انگيز، و از سوى ديگر با پرده‌هاى ظلمانى و آرامبخش شب روح و جسم خسته را براى كار و حركت مجدد آماده مى‌سازد.

آرى" در اين نظام حساب شده آيات و نشانه‌هايى از توانايى آفريدگار است، اما براى آنها كه گوش شنوا دارند و حقايق را مى‌شنوند" (إِنَّ فِي ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يَسْمَعُونَ‌).

آنها كه مى‌شنوند و درك مى‌كنند، و آنها كه پس از درك حقيقت، آن را به كار مى‌بندند.

1- آرامش و سكون كه هدف از آفرينش شب قرار داده شده يك واقعيت مسلم علمى است كه دانش امروز آن را به ثبوت رسانده، پرده‌هاى تاريكى نه تنها يك وسيله اجبارى براى تعطيل فعاليتهاى روزانه است، بلكه اثر مستقيمى روى سلسله اعصاب و عضلات آدمى و ساير جانداران دارد و آنها را در حالت استراحت و خواب و سكون فرو مى‌برد، و چه نادانند مردمى كه شب را به هوسرانى زنده‌