تفسير: معجزات اقتراحى‌

دگر بار قرآن به بهانه‌جوئيهاى مشركان به هنگام سرباز زدن از ايمان و اسلام مى‌پردازد و مى‌گويد:" مشركان چنين مى‌گويند كه چرا معجزه‌اى از ناحيه خداوند بر پيامبر نازل نشده است" (وَ يَقُولُونَ لَوْ لا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ‌).

البته به قرائنى كه بعدا اشاره خواهيم كرد، منظور آنها هر گونه معجزه‌اى نبوده است، زيرا مسلما پيامبر اسلام علاوه بر قرآن معجزات ديگرى نيز داشته و تواريخ اسلام و بعضى از آيات قرآن گواه بر اين حقيقت است.

بلكه منظور آنها اين بوده كه هر وقت معجزه‌اى به ميل خود پيشنهاد كنند فورا آن را انجام دهد! آنها چنين مى‌پنداشتند كه اعجاز امرى است در اختيار پيامبر ص و هر وقت و هر گونه اراده كند مى‌تواند انجام دهد، و علاوه بر اين موظف است از اين نيروى خود در برابر هر مدعى لجوج و بهانه جو استفاده كند و مطابق ميل او عمل نمايد.

لذا بلافاصله به پيامبر ص چنين دستور داده مى‌شود كه" به آنها بگو معجزه مخصوص خدا و مربوط به جهان غيب و ما وراء طبيعت است" (فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ‌).

بنا بر اين چيزى نيست كه در اختيار من باشد و من بر طبق هوسهاى شما هر روز معجزه تازه‌اى انجام دهم، و بعدا هم با عذر و بهانه‌اى از ايمان آوردن خود دارى كنيد.

و در پايان آيه با بيانى تهديد آميز به آنها مى‌گويد:" اكنون كه شما دست از لجاجت بر نمى‌داريد در انتظار باشيد، من هم با شما در انتظارم" (فَانْتَظِرُوا