إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ‌).

شما در انتظار مجازات الهى باشيد، و من هم در انتظار پيروزيم!؟

و يا اينكه شما در انتظار آمدن چنين معجزاتى باشيد، و من هم در انتظار مجازات شما افراد لجوجم!

[اين آيه دليل بر نفى معجزه نيست‌]

1- همانگونه كه در بالا اشاره كرديم كلمه" آيه" (معجزه) اگر چه مطلق است و هر گونه معجزه‌اى را شامل مى‌شود ولى قرائنى در دست است كه نشان مى‌دهد آنها طالب معجزه براى شناخت پيامبر ص نبودند، بلكه آنها خواهان معجزات اقتراحى بودند، يعنى هر روز معجزه‌اى به نظرشان مى‌رسيد، آن را به پيامبر پيشنهاد مى‌كردند و انتظار داشتند او هم تسليم پيشنهاد آنان باشد، گويى پيامبر انسان بيكارى است كه كليد همه معجزات را در دست گرفته و منتظر است كسى از راه برسد و پيشنهادى به او بكند! غافل از اينكه اولا معجزه كار خدا است، و تنها به فرمان او انجام مى‌گيرد، و ثانيا معجزه براى شناخت پيامبر و هدايت است و يك مورد آن هم براى اين منظور كافى است، و پيامبر اسلام علاوه بر آن، به اندازه كافى معجزه به آنها نشان داده بود، و بيش از آن چيزى جز يك مشت اقتراحات هوس‌آلود نبود.

شاهد بر اينكه منظور از" آيه" در جمله فوق معجزات اقتراحى است اينكه:

اولا- ذيل آيه آنها را تهديد مى‌كند، و اگر آنها براى كشف حقيقت خواهان معجزه بودند جاى تهديد ندارد.

ثانيا- در چند آيه قبل خوانديم كه آنها به قدرى لجوج بودند كه به پيامبر پيشنهاد مى‌كردند كتاب آسمانى خود را به كتاب ديگرى تبديل كند