نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 364
او و لشكرش را گرفتيم و در دريا پرتاب كرديم، در حالى كه مرتكب اعمالى شده بود
كه درخور سرزنش و ملامت بود" (فَأَخَذْناهُ
وَ جُنُودَهُ فَنَبَذْناهُمْ فِي الْيَمِّ وَ هُوَ مُلِيمٌ) [1]"
يم" به طورى كه از متون لغت و كتب حديث استفاده مىشود به معنى"
دريا" است، و به رودخانههاى عظيم همانند نيل نيز اطلاق مىشود [2] تعبير"
نبذناهم" (آنها را افكنديم) اشاره به اين است كه فرعون با تمام قدرت و
لشكريانش آن چنان در برابر اراده خداوند ضعيف بودند كه همچون يك موجود بى مقدار
آنها را در وسط درياى نيل افكند.
و تعبير" هُوَ مُلِيمٌ" (او شايسته سرزنش است) اشاره به اين كه نه تنها مجازات الهى اين قوم را
محو كرد، بلكه تاريخى كه از آنها باقى مانده نام ننگين و اعمال شرمآور آنها را
حفظ كرده، و از ظلم و جنايت و كبر و غرور آنها پرده برداشته است به طورى كه همواره
درخور سرزنش هستند.
***
سپس به سرنوشت اجمالى قوم ديگرى يعنى قوم" عاد" پرداخته، چنين
مىگويد:
" در سرگذشت قوم عاد نيز آيت و عبرتى است، در آن هنگام كه باد و طوفانى
نازا و بى باران بر آنها فرستاديم" (وَ
فِي عادٍ إِذْ أَرْسَلْنا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ).
[1]" مليم" اسم فاعل از
باب" افعال" از ماده" لوم" به معنى سرزنش است، و در اين گونه
موارد به معنى كسى است كه مرتكب كارى مىشود كه درخور ملامت است همانند"
مغرب" به معنى كسى كه كارهاى عجيب و غريب انجام مىدهد.
[2] توضيح بيشتر در اين زمينه در جلد
ششم صفحه 327 ذيل آيه 136 اعراف آمده است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 364