حال چگونه ممكن است از تجديد حيات انسانها عاجز باشد؟ اين دليلى است دندان‌شكن بر مساله" امكان معاد".

اصولا بهترين دليل بر امكان هر چيز وقوع آن است، ما كه اينهمه پيدايش موجود زنده و جاندار را از موجودات بيجان مى‌بينيم چگونه مى‌توانيم در قدرت مطلقه او بر مساله معاد ترديد به خود راه دهيم؟

اين يكى از دلائل متعدد معاد است كه قرآن مجيد در آيات مختلف از جمله در آيه 81 سوره يس روى آن تكيه كرده است‌ [1]

آرى گاه دوزخ را بر كافران عرضه مى‌كنند، و گاه كافران را بر دوزخ و هر كدام هدفى دارد كه در چند آيه قبل به آن اشاره شد.

هنگامى كه كافران را بر آتش عرضه مى‌كنند و شعله‌هاى سوزان و كوه‌پيكر و وحشتناك آن را مى‌بينند به آنها گفته مى‌شود:" آيا اين حق نيست" (أَ لَيْسَ هذا بِالْحَقِ‌).

آيا امروز هم مى‌توانيد رستاخيز و دادگاه عدل خدا و پاداش و كيفر او را انكار كنيد، و بگوئيد اين از افسانه‌هاى خرافى پيشينيان است؟!.

آنها كه چاره‌اى جز اعتراف ندارند" مى‌گويند: آرى سوگند به پروردگارمان كه اين حق است" و جاى شك و ترديد در آن نيست، ما گمراه بوديم كه آن را ناحق مى‌پنداشتيم (قالُوا بَلى‌ وَ رَبِّنا).

[1] شرح بيشتر پيرامون اين موضوع و دلائل مختلف معاد را در ذيل آيات آخر سوره يس (جلد 18 از صفحه 456 تا 490) مطالعه فرمائيد.