در اين هنگام خداوند يا ماموران عذاب الهى مى‌گويند:" پس بچشيد عذاب را به خاطر آنچه انكار مى‌كرديد" (قالَ فَذُوقُوا الْعَذابَ بِما كُنْتُمْ تَكْفُرُونَ‌).

و به اين ترتيب در آن روز همه حقايق را با چشم خود مى‌بينند و اعتراف مى‌كنند، اعتراف و اقرارى كه سودى به حال آنها ندارد، و جز اندوه و حسرت و شكنجه و جدان و آزار روحى نتيجه‌اى نخواهد داشت.

(فَاصْبِرْ كَما صَبَرَ أُولُوا الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ‌).

تنها تو نيستى كه با مخالفت و عداوت اين قوم مواجه شده‌اى، همه پيامبران اولو العزم با اين مشكلات روبرو بودند و استقامت كردند،" نوح" ع پيامبر بزرگ خدا 950 سال دعوت كرد اما جز گروه اندكى به او ايمان نياوردند، پيوسته آزارش مى‌دادند و به سخريه‌اش مى‌گرفتند.

" ابراهيم" ع را به ميان آتش افكندند و" موسى" ع را تهديد به مرگ نمودند، و قلبش از نافرمانيهاى قومش پر خون بود، و عيسى مسيح ع را بعد از آزار بسيار مى‌خواستند به قتل برسانند كه خداوند نجاتش داد، خلاصه تا بوده دنيا چنين بوده است، و جز با نيروى صبر و استقامت نمى‌توان بر مشكلات پيروز شد.

پيامبران اولوا العزم چه كسانى بودند؟

در اين كه منظور از پيامبران اولوا العزم چه كسانى هستند در ميان مفسران گفتگو بسيار است، و پيش از آنكه در اين باره تحقيق كنيم بايد معنى" عزم"