34- روزى را به يادآور كه كافران را بر آتش عرضه مى‌دارند (و به آنها گفته مى‌شود) آيا اين حق نيست؟ مى‌گويند: آرى، به پروردگار ما سوگند (كه حق است، در اين هنگام) مى‌گويد: پس عذاب را به خاطر كفرتان بچشيد! 35- بنا بر اين صبر كن آن گونه كه پيامبران اولو العزم شكيبايى كردند و براى (عذاب) آنها شتاب مكن، هنگامى كه وعده‌هايى را كه به آنها داده شد مى‌بينند احساس مى‌كنند كه گويى فقط ساعتى از يك روز در دنيا توقف داشتند، اين ابلاغى است براى همگان، آيا جز قوم فاسق هلاك مى‌شوند؟

تفسير:

همچون پيامبران اولوا العزم شكيبا باش‌

اين آيات كه آخرين آيات سوره" احقاف" است به بحث پيرامون" معاد" مى‌پردازد، زيرا از يك سو در آخرين آيات گذشته كه از زبان مبلغان جن نقل شد اشاره به مساله" معاد" آمده بود.

و از سوى ديگر سوره" احقاف" در بخشهاى نخست از مساله توحيد و عظمت قرآن مجيد و اثبات نبوت پيامبر اسلام سخن مى‌گويد.

و در آخرين بخش از اين سوره مساله" معاد" را پيش مى‌كشد، و به اين ترتيب اصول سه‌گانه اعتقادى را تكميل مى‌كند.

نخست مى‌فرمايد:" آيا آنها نمى‌دانند خداوندى كه آسمانها و زمين را آفريده، و از آفرينش آنها هرگز خسته و ناتوان نشده، قادر است كه مردگان را زنده كند آرى او بر هر چيز تواناست"؟! (أَ وَ لَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ الَّذِي خَلَقَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لَمْ يَعْيَ بِخَلْقِهِنَّ بِقادِرٍ عَلى‌ أَنْ يُحْيِيَ الْمَوْتى‌ بَلى‌ إِنَّهُ عَلى‌ كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ).

آفرينش آسمانها و زمين با موجودات رنگارنگ و مختلفش نشانه قدرت او بر هر چيز است، چرا كه هر چيز به تصور آيد او در اين عالم آفريده است، با اين‌