و به خاطر گناهانى كه انجام مى‌داديد جزاى شما خواهد بود" (وَ يَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّباتِكُمْ فِي حَياتِكُمُ الدُّنْيا وَ اسْتَمْتَعْتُمْ بِها فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذابَ الْهُونِ بِما كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَ بِما كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ‌) [1] آرى شما غرق در لذات بوديد، و جز تمتع از مواهب مادى اين جهان چيزى نمى‌فهميديد، و به خاطر آزادى بى‌قيد و شرط در اين قسمت" معاد" را انكار كرديد تا دستتان كاملا باز باشد، و هر گونه ظلم و ستم براى بدست آوردن اين مواهب بر ديگران روا داشتيد، امروز كيفر آن همه هوسبازيها، و هواپرستيها، و استكبار و فسق خود را مى‌بينيد.

نكته‌ها:

[1- در قيامت كفار بر آتش عرضه مى‌شوند]

اين آيه مى‌گويد در قيامت كفار بر آتش عرضه مى‌شوند و شبيه آن در آيه 26 مؤمن در باره عذاب برزخى فرعونيان آمده است‌ النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا:" هر صبح و شام آنها بر آتش دوزخ عرضه مى‌شوند".

در حالى كه در بعضى ديگر آيات قرآن مى‌خوانيم كه" جهنم" بر كافران عرضه مى‌شود: و عرضنا جهنم للكافرين عرضا (در آن روز جهنم را به كافران عرضه مى‌داريم) (كهف- 100).

لذا بعضى از مفسران بزرگ گفته‌اند: در قيامت دو نوع عرضه است: پيش از حساب آتش را بر مجرمان عرضه مى‌دارند تا وحشت و هراس سراسر وجودشان را فرا گيرد (و اين خود يك مجازات روحانى است) و بعد از حساب و فرستادن‌

[1]" يوم"" ظرف" است و متعلق به فعل محذوفى است كه از جمله‌هاى بعد استفاده مى‌شود و در تقدير چنين است" و يوم يعرض الذين كفروا على النار يقال لهم اذهبتم طيباتكم ...".