(به اين
كفار) بگو: چه چيزى در شهادت بزرگتر است (تا من او را براى شما گواه بر رسالت خود
بياورم؟) بگو خداى تعالى گواه بين من و شما است، و اين قرآن به من وحى شده كه شما
و هر كه را كه اين قرآن به گوشش بخورد انذار كرده، هشدار دهم آيا (با چنين گواهى
بزرگ) باز هم شما شهادت مىدهيد كه با خداى تعالى خدايان ديگرى هست؟ بگو من كه
چنين شهادتى نمىدهم، بگو حق مطلب همين است كه او معبودى است يگانه و به درستى كه
من از هر چه كه شما شريك خدايش پنداشتهايد بيزارم (19).
آنان كه ما
كتابشان داديم رسول اللَّه را مىشناسند همانطورى كه فرزندان خود را مىشناسند، و
كسانى كه به نفس خود زيان كردهاند ايمان نمىآورند (20).
بيان آيات
اين آيات
احتجاج مىكند بر مساله وحدانيت خداى تعالى از راه وحى. و حال آنكه اين مساله عقلى
و از مسائلى است كه عقل از طرق مختلفى به آن راه دارد، و ليكن صرف اين
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 49