نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 328
اسماعيل و تشريع دين
حنيف در سورههاى مكى نيامده، جوابش آيات سوره ابراهيم (ع) است كه در مكه نازل شده
و خداوند در آن، دعاى ابراهيم (ع) را چنين حكايت نموده:( وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّ اجْعَلْ هَذَا
الْبَلَدَ آمِناً وَ اجْنُبْنِي وَ بَنِيَّ أَنْ نَعْبُدَ الْأَصْنامَ) - تا آنجا كه مىفرمايد- (رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي
بِوادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقِيمُوا
الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ
مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُونَ) -
تا آنجا كه مىفرمايد- (الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي وَهَبَ لِي عَلَى الْكِبَرِ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ
إِنَّ رَبِّي لَسَمِيعُ الدُّعاءِ )[1].
هم چنان كه
نظير اين آيات در سوره صافات كه آن نيز مكى است و اشاره به داستان ذبح دارد آمده و
ما در چند صفحه قبل آن را ايراد نموديم.
و اما اينكه
گفتند: محمد 6 بدين وسيله خود را از شر يهوديان معاصرش حفظ كرد و شجره خود را
متصل به يهوديت ابراهيم (ع) نمود، جوابش آيه( يا أَهْلَ
الْكِتابِ لِمَ تُحَاجُّونَ فِي إِبْراهِيمَ وَ ما أُنْزِلَتِ التَّوْراةُ وَ
الْإِنْجِيلُ إِلَّا مِنْ بَعْدِهِ أَ فَلا تَعْقِلُونَ)- تا آنجا كه
مىفرمايد- (ما كانَ إِبْراهِيمُ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ
كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ )[2] است كه صراحتا
مىفرمايد ابراهيم (ع) يهودى نبوده است.
[اشكال
ديگر به آيات مربوط به احتجاجات ابراهيم (ع) و در آتش انداختن آن حضرت]
اشكال دوم
اين است كه: ستارهپرستانى كه قرآن، احتجاج ابراهيم (ع) را عليه الوهيت آنها با
جمله(فَلَمَّا جَنَّ عَلَيْهِ) متعرض شده در
شهر حران كه ابراهيم (ع) از بابل يا اور
بدانجا مهاجرت كرد، مىزيستند، و لازمه اين معنا اين است
[1] ياد آر وقتى كه ابراهيم عرض كرد: پروردگارا! اين شهر( مكه)
را مكان امن و امان قرار ده و من و فرزندانم را از پرستش بتان دور بدار ...
پروردگارا! من ذريه و فرزندان خود را در وادى بى كشت و زرعى نزد بيت الحرام تو
براى بر پا داشتن نماز مسكن دادم، بار خدايا! تو دلهاى مردم را به سوى آنها مايل
گردان و به انواع ثمرات آنها را روزى ده باشد كه شكر تو را به جاى آرند ... ستايش
خداى را كه به من در پيرى دو فرزندم اسماعيل و اسحاق را عطا فرمود كه پروردگار من
البته دعاى بندگان را خواهد شنيد. سوره ابراهيم آيه 35- 39
[2] اى اهل كتاب! چرا در آيين ابراهيم با يكديگر مجادله مىكنيد
كه هر يك به خود نسبت مىدهيد او را، و حال اينكه فرستاده نشد تورات و انجيل مگر
بعد از ابراهيم به قرنها فاصله، آيا تعقل نمىكنيد ... ابراهيم نه يهودى بود و نه
نصرانى، ليكن به دين حنيف توحيد و اسلام بود، و هرگز از مشركين نبود. سوره آل
عمران آيه 64- 67
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 7 صفحه : 328