بين بروند، و چنين مردمى در دنيا نباشند، بلكه مى‌خواستند نور خدا را خاموش سازند، و اركان شرك را كه در حال تزلزل قرار گرفته و داشت فرو مى‌ريخت تحكيم ببخشند، و مؤمنين را همانطور كه در جمله:( لَوْ يَرُدُّونَكُمْ‌) ...(كُفَّاراً ... ) گذشت به كفر قبلى خود بر گردانند، هم چنان كه در آيه زير به اين حقيقت تصريح نموده، مى‌فرمايد:(يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ)[1]، و نيز مى‌فرمايد:(فَادْعُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ، وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ)[2].

و به همين جهت كفار هيچ همى به جز قطع اين شجره طيبه و ريشه كن ساختن آن نداشتند، آنها تنها هدفشان اين بود كه از راه تفتين مؤمنين و راه دادن نفاق و تفرقه در بين جماعت آنان و گسترش شبه و خرافات در بين آنان، و سر انجام افساد دين آنان، اين بنيان رفيع را سرنگون سازند.

به اين منظور نخست اين هدف را دنبال كردند كه عزيمت و تصميم‌هاى رسول خدا 6 را سست و با مال و جاه خود مقاصد آن جناب را- العياذ باللَّه- احمقانه قلمداد كنند، هم چنان كه قرآن كريم به اين معنا اشاره نموده مى‌فرمايد:(وَ انْطَلَقَ الْمَلَأُ مِنْهُمْ أَنِ امْشُوا وَ اصْبِرُوا عَلى‌ آلِهَتِكُمْ إِنَّ هذا لَشَيْ‌ءٌ يُرادُ)[3]، و خلاصه برويد و با مايه‌گذارى از مال و قدرت خود خدايان خود را يارى كنيد.

و يا اين كار را از راه مخالطه و سازش كارى انجام مى‌دادند، كه آيه زير بدان اشاره نموده مى‌فرمايد:(وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ)[4] و نيز مى‌فرمايد:(وَ لَوْ لا أَنْ ثَبَّتْناكَ لَقَدْ كِدْتَ تَرْكَنُ إِلَيْهِمْ شَيْئاً قَلِيلًا)[5]، و نيز مى‌فرمايد:(قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ لا أَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ وَ لا أَنْتُمْ عابِدُونَ ما أَعْبُدُ)

[1] مى‌خواهند با دهن‌هاى خود نور خدا راى خاموش كنند، ولى خدا نور خود راى تمام خواهد كرد، هر چند كه مشركين كراهت داشته باشند. سوره صف، آيه 9 .

[2] پس خدا راى بخوانيد در حالى كه دين راى خالص براى او بدانيد، هر چند كه كفار كراهت داشته باشند. سوره مؤمن، آيه 14 .

[3] بزرگان قريش كه نزد ابى طالب دعوت رسول خدا6 را شنيدند بر خاسته براه افتادند كه برويد و در برابر خدايان خود پايدارى كنيد، كه از ما اين راى خواسته‌اند. سوره ص، آيه 6 .

[4] آرزو مى‌كنند كه چه مى‌شد تو با آنان سازشكارى نموده و آنها با تو سازشكارى مى‌كردند.

سوره قلم، آيه 9 .

[5] و اگر نبود كه ما به تو ثبات و پايدارى داديم، چيزى نمانده بود كه كمى به كفار ركون و ميل كنى.

سوره اسرى، آيه 74 .